สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma

ไก่-กา-ปลา-แมว-หมา

>>อาจารย์ไก่...

ถ้าคนเราเปรียบกับไก่ดูให้ดี
มันไม่มีนอนไม่หลับไม่ปวดหัว
ไม่มีโรคประสาทประจำตัว
โรคจิตไม่มากลั้วกับไก่น้อย
คนในโลกกินยาเป็นตันๆ
พวกไก่มันไม่ต้องกินสักเท่าก้อย
หลับสนิทจิตสบายร้อยทั้งร้อย
รู้สึกน้อยแห่งน้ำใจอายไก่เอย
ได้เป็นคนหรือจึงได้นอนไม่หลับ
ควรจะนับว่าเป็นบาปหรือบุญเหวย
มีธรรมะกันเสียนะอย่าละเลย
อยู่เสบยไม่ละอายแก่ไก่มันฯ

>>กา ฮัง รำ ลึก...

เจ้ากาฮัง มองเมียง เสียงกรุ๊ก-กริ๊ก
มาจี้จิก หลังเรา เหมือนเกาหลัง
บางทีทิ้ง รองเท้า ราวจะพัง
เอาไปเล่น เป็นรถถัง มั่ว-รั้งจูง
บัดนี้เจ้า ตายแล้ว จากพวกเรา
เพราะจับเสา ที่หม้อแปลง ไฟแรงสูง
เท้าข้างหนึ่ง เกรียมไป: ให้ใจระลูง
เสียนกยูง ก็ไม่เท่า เสียเจ้าไป
ใครทุกคน ที่เห็นเจ้า แต่เก่าก่อน
ล้วนสะท้อน ใจสั่น ถึงหวั่นไหว
ถ้าใครตาย ด้วยความดี ในที่ใด
สุดวิสัย: ใครรู้เข้า ไม่เศร้าเอยฯ

>>คุยกับปลา...

คุยกับปลา จึงรู้ว่า มีเรื่องแปลก
มันแบ่งแยก สองกระสวน ชวนศึกษา
พวกปลากัด ปลากระดี่ ปลาอ๊อสกาฯลฯ
ยึดอัตตา ยึดคู่ควง หวงรูรัง
ทั้งหลงเกียรติ ร้ายกาจ ชาติชวนรบ
ชอบแว้งขบ เพื่อนปลา อย่างบ้าหลัง
ส่วนสกุล ปลาตะเพียนฯลฯ เปลี่ยนแปลกจัง
ไม่เคยหวัง ยึดคู่ครอง เป็นของตน
เหมือนธุดงค์ ดุ่มไป ใจเหมือนพระ
ไข่แล้วละ ทิ้งไป ไม่เก็บขน
เปรียบได้กับ อนาคา- ริกชน
ไม่ติดคน วนติด"กู" อยู่จนตายฯ

>>สาบ-แมว-หมา-คน...

แมวไม่เคย อาบน้ำ ตามธรรมชาติ
ทั้งขี้ขลาด กลัวน้ำ ตามประสา
มันก็ไม่ เหม็นสาบ ทราบกันมา
ข้างฝ่ายหมา กลิ่นซ่าสาบ ล้วนทราบกัน
จะอาบน้ำ หรือไม่อาบ หมาสาบเหม็น
เปรียบกับแมว แล้วจะเห็น เป็นของขัน
ข้างคนเรา นี้เล่า เค้าสำคัญ
มันสาบครัน ยิ่งกว่าหมา หรือว่าไร-
จึงหมดเปลือง ด้วยเครื่อง ประเทืองกลิ่น
เสียทรัพย์สิน เหลือขนาด ไม่หวาดไหว
ไยมิลอง อาบพระธรรม หลากล้ำนัย
สาบหายไป ตลอดชาติ สะอาดจริงฯ

~พระธรรมในคำกลอน (ท่านพุทธทาสภิกขุ)~
ขอนอบน้อมในคุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์
ขอความสุขความเจริญในกุศลธรรมจงมีแด่ญาติธรรมทุกๆท่าน...ฯ