เหตุการณ้คล้ายกันเลยคะ แต่คือมันเกิดจากตัวเราเลยคะ คือว่าก่อนนอนเราจะคุยกันทุกคืนช่วงนั้นเรารักกันมาก เราเเคร์แฟนเราทุกอย่าง คืนนึงตอนนอนคุยกันเราก็จะเผลอหลับไปเค้าก็เช่นกัน อยู่ๆเราก็ได้ยินเสียงเค้าละเมอเรียกชื่อเพื่อนสนิทเราอะคะ เรียกนานมาก เราน้อยใจเลย ขอเลิกเลย ^^
น่าจะเกิดจากความน้อยใจนะคะ
แต่สุดท้ายเรากับแฟนเราก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิม
ขอบคุนนะค่ะ
แต่เราคงไม่มีทางที่จะกลับไปคบกันแน่นอนค่ะ เขาไม่ให้อภัยเราเลยค่ะ ช่วงแรกๆที่ทะเลาะกัน เราก็มีหวังนะ ที่จะอยากให้เขากลับมา เราทำทุกอย่างเลย สุดท้ายเขาก็บอกอยากอยู่คนเดียว ตั้งแต่เลิกกันก็จะเกือบ3เดือนละนะค่ะ เราต่างไม่มีใคร เขาก็เอาแต่เรียน เขาบอกว่าถ้าเลิกกันไปเขาจะไม่คบใตรจนกว่าจะเรียนจบ เรายังห่วงเขา ร้องไห้ทุกวัน เราอยากเดินไปข้างหน้า ยิ้มมีความสุข แต่เวลา คำพูดเเรงๆที่เขาพูด มันไม่ทำให้เรารักเขาน้อยลงเลย
...คุณโชคดีนะค่ะ ที่ได้เปนคนให้โอกาสคนที่ผิด แต่เราสิ หวังแค่โอกาส แต่กลับไม่เคยได้มัน
... ถ้าเปนเขาที่ทำผิด เราคงมีแต่คำว่าโอกาสอยู่แล้ว ทุกวันที่คบกัน เขาทำผิด เรากลับมองให้มันเลกลง มองแต่สิ่งดีๆของเขา แต่กลับเรา แค่ตอบข้อความ ตอบเฟส เค้ายังเมินเลยค่ะ ห่วงงทั้งที่เขาไม่สนใจ ได้แค่เจ็บ แต่เราก็ยังไม่เลิกรัก ^^