สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma

ผมรักผู้หญิงคนหนึ่ง รักข้างเดียวมา 7 ปีแล้ว
ผมเป็นฝ่ายเข้าหา พยายามชวนพูดคุย ทั้งๆที่ผมก็เป็นคนขี้อาย ไม่เคยจีบสาว  แต่เขาไม่เล่นด้วย พยายามเดินหนี
ผมกลัวเขารำคาญ ผมจึงพยายามทำใจ พยายามตัดใจ  และ เลิกหวัง และไม่เข้าใกล้เขา

เราเจอกัน เมื่อเราทั้งคู่ยังเป็นเด็กไร้เดียงสา เขามักขอเงินผมกินข้าว เพราะเราทั้งคู่ยากจน เป็นคนงานโรงงาน วันละ300บาท
ตกเย็นเลิกงานผมจะขอ ขับมอตะไซด์ไปส่งเขา เพื่ออยากให้ประหยัดเงิน  จนเกิดเป็นความผูกพัน ผมเป็นห่วง ว่าเขาจะได้กินอะไรจะอยู่ยังไง  ต่อมา เมื่อผมเก็บความแอบรักไว้ไม่ได้  ผมจึงสารภาพรักกับเขา  แต่เขาบอกว่า คิดกับผมแค่พี่ชาย
ผมทำใจไม่ได้ จึงหนี ลาออกจากงานไป เพื่อหวังตัดใจ  และไม่ติดต่อเขาอีก  แต่เขามักจะติดต่อมาเสมอ(แต่โทรมาขอเงินใช้ และไม่พูดเรื่องอื่น  พูดแค่ขอเงิน แล้วก็รีบวางสาย)  มันทำให้ผม เข้าข้างตัวเอง ว่ายังมีความหวัง(ทั้งๆที่ความจริง เขาแค่โทรมาขอเงินใช้ แล้วก็รีบวางสาย ไม่เคยพูดประโยคอื่นๆเลย)

จนเวลาผ่านไป 7ปี เรายังติดต่อกันอยู่ แต่ ติดต่อ แค่เพียงเขาโทรมาขอเงินใช้ และรีบวางสาย
ผมพยายามจะพูดประโยคอื่นๆ ก็ไม่ทันจะพูด  เขารีบวางสายก่อน
รวมเวลา7ปี  รวมแล้วผมได้พูดกับเขา ประมาณ 50 นาทีเห็นจะได้  เพื่อนๆทุกคน ลงความเห็นว่า ผมแค่ถูกหลอกเอาเงิน
แต่ผมก็แอบหวังในใจ ว่าสักวัน เขาจะเห็นความดีของผมบ้าง(ตอนนี้ ผมทำกิจการให้เช่ารถ มีเงินพอใช้ มากกว่าเขา ที่ยังเป็นสาวโรงงานเหมื่อนเดิม เพราะทางบ้านเขายากจน)

เวลา7ปีนี้ ผมไม่เคยมองผู้หญิงอื่นเลย เพราะผมเป็นคนขี้อาย ไม่เข้าสังคม ผมเฝ้ารอแต่ให้น้องเขา มีใจให้ผมสักวัน

จนระยะหลังมานี้ น้องเขาโทรมาขอเงิน หนักขึ้นเรื่อยๆ จนผมสงสัย
และน้องเขา ก็ไม่เคยมีบทสนทนาอื่นๆ กับผมเลย นอกจากคำว่า พี่  ขอเงินใช้หน่อย เงินหมดแล้ว ไม่ค่อยมีโอที
ระยะหลังมา  น้องเขา ดู กร้านโลกมากขึ้น ไม่ใช่เด็กไร้เดียงสาคนเดิม และขอเงิน หนักขึ้นเรื่อยๆ
ผมทำใจไม่ได้ จึงแอบไปดูเขาที่ห้องเช่า ปรากฏว่า เขามีแฟนแล้ว อยู่กินกันในห้องเช่า เงินทุกบาทที่ผมส่งให้เขา
เขาเอาไปให้ผู้ชาย

ความรัก ความผูกพัน ที่ผมคิดเอาเองข้างเดียว นาน7ปี ความห่วงใย ว่าเขาจะได้กินอะไร จะอยู่ยังไง จะป่วยไหม
ไม่มีค่าอะไรกับผมเลย  ผมกลายเป้นแค่พี่ชายที่ถูกหลอกเอาเงิน

เพื่อนๆทุกคน ลงความเห้นว่าผมบ้า รักเขาจนตาบอด ยอมให้เขาหลอก
แต่ทุกวันนี้ ผมก็ยังให้เงินเขาอยู่  เหมื่อนเดิม และไม่เคยเป็นฝ่ายโทรไปเลย
ผมเคยแอบถาม ว่าเขามีแฟนไหม  เขาตอบว่าไม่มี เขาอยู่คนเดียว

ผมควรตัดใจหนีไปเลย หรือทำยังไงดีครับ ผมเจ็บปวดจนไม่มีคำอะไร จะอธิบายออกมาได้
ผมรักเขา ห่วงเขา ว่าเขาจะได้กินอะไร จะอยู่ยังไง อนาคตจะเป้นยังไง เขาเป้นแค่สาวโรงงาน วันละ300บาท
เขาไม่ได้เรียนหนังสือ พ่อแม่เขายากจน  ผมตัดใจ ที่จะไม่ส่งเงินให้เขาไม่ได้  ผมตัดใจที่จะไม่คิดเป็นแฟนไม่ได้
ทั้งๆที่เขาเอง ก็บอกเสมอ ว่าคิดกับผม แค่พี่ชาย   ผมเคย พูดประโยคว่า  ในเมื่อมีแฟนแล้ว ทำไมไม่ให้แฟนหาเลี้ยง
เขาตอบว่า เขายังไม่มีแฟน   เขากล้าโกหก ได้ลงคอ  กับคนที่ให้เงินเขาใช้ มาตลอด 7ปี
ตอนนี้ เขาอายุ 26 ผมอายุ 31แล้วครับ  เวลา 7ปีที่ผมรักเขาข้างเดียว  คิดอยู่ข้างเดียว  ทำให้ผมเจ็บมากครับ ผมตัดใจจากเขาไม่ได้

เราต้องควรเดินหน้าต่อไปนะครับ ติดอยู่แบบนี้มันไม่ดีหรอก

gclub มือถือ