พระพุทธเจ้าพระองค์ทรงตรัสว่า จิตมีราคะก็รู้ว่าจิตมีราคะ หรือจิตปราศจากราคะก็รู้ว่าจิตปราศจากราคะ จิตมีโทสะก็รู้ว่าจิตมีโทสะ หรือจิตปราศจากโทสะ ก็รู้ว่าจิตปราศจากโทสะ จิตมีโมหะก็รู้ว่าจิตมีโมหะ หรือจิตปราศจากโมหะก็รู้ว่าจิตปราศจากโมหะ จิตหดหู่ก็รู้ว่าจิตหดหู่ หรือจิตฟุ้งซ่านก็รู้ว่าจิตฟุ้งซ่าน จิตเป็นมหรคตก็รู้ว่าจิตเป็นมหรคต หรือ จิตไม่เป็นมหรคตก็รู้ว่าจิตไม่เป็นมหรคต จิตมีจิตอื่นยิ่งกว่าก็รู้ว่าจิตมีจิตอื่นยิ่งกว่า หรือจิตไม่มี จิตอื่นยิ่งกว่าก็รู้ว่าจิตไม่มีจิตอื่นยิ่งกว่า จิตเป็นสมาธิก็รู้ว่าจิตเป็นสมาธิ หรือจิตไม่เป็นสมาธิก็รู้ว่า จิตไม่เป็นสมาธิ จิตหลุดพ้นก็รู้ว่าจิตหลุดพ้น หรือจิตไม่หลุดพ้นก็รู้ว่าจิตไม่หลุดพ้น ดูกรพราหมณ์ แม้ข้อนี้ก็เป็นปัญญาของเธอประการหนึ่ง. ที่มา
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.phpB=9&A=3356&w=%A8%D4%B5%CB%C5%D8%B4%BE%E9%B9%A1%E7%C3%D9%E9..ฉะนั้น จิตและความคิดไวมากจนละเอียดเป็นอณู เราต้องรู้ทันจิตและความคิดทุกอย่าง เมื่อเรารู้ทันจิตและความคิด กำหนดจะคิดดับๆๆ ตลอดเวลา เราก็จะรู้การเกิดดับของจิตและความคิดตลอดเวลาและสามารถรู้เองเห็นเองได้ว่าจิตแต่ละดวงเกิดแล้วดับไปเป็นธรรมดา แล้วเราจะเลิกสงสัยในความวุ่นวายของจิตตลอดเวลาทั้งวันและทั้งคืน และตัวสงสัยก็จะไม่เกิดขึ้นอีกตลอดไปขณะที่เรากำหนดการเกิดดับของจิตและความคิด... แล้วก็จะเป็นปัญญาที่แท้จริงตลอดกาล..facebook รู้ทันรวย...
