สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma

การปฏิบัติของบุคคลมี4ลักษณะคือ
1.การปฏิบัติไม่อดทน คือ ยึดถือราคะ โทสะ โมหะ มาเป็นอารมณ์ เช่นเขาด่าก็ด่าตอบ
2.การปฏิบัติอดทน คือ ไม่ยึดถือราคะ โทสะ โมหะ มาเป็นอารมณ์ เช่นเขาด่าก็ไม่ด่าตอบ
3.การปฏิบัติข่มใจ คือ มีความสำรวมในอินทรีย์6(ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ) เช่นเมื่อตาเห็นรูปก็ไม่ยึดมั่น ไม่ถูกครอบงำโดยความโลภและความทุกข์ใจ
4.การปฏิบัติระงับ คือ มีความระงับในความคิดกรุ่นไปในเรื่องกาม เรื่องความพยาบาท เรื่องความเบียดเบียน

****
บุคคลไม่บรรลุนิพพานในปัจจุบันก็เพราะยังเพลิดเพลิน หมกมุ่นพัวพันรูป รส กลิ่น เสียง โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์
เช่นนี้เมื่อมีผัสสะแล้วเกิดวิญญาณ6 ย่อมเกิดตัณหาอันอาศัยวิญญาณนั้น ตัณหาเป็นปัจจัยแห่งอุปาทาน
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือภิกษุมีอินทรีย์5-ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา อันเป็นปัจจัยเครื่องบรรลุนิพพานไม่แก่กล้า
จึงไม่อาจละอุปาทาน ตัณหา ภพ ได้


ปฏิบัติต้องอดทน
ข่มใจตนบ่มอินทรีย์
ระงับดับโลกีย์
สู่วิถี นฤพาน
บุคคลเพลินผัสสะ
ไม่ลดละอุปาทาน
แสวงภพแห่งวิญญาณ
ห่างนิพพานน่าเศร้าเอย