สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma

เกิดแก่เจ็บตาย
เป็นเรื่องธรรมดา เพราะหลงรู้ไม่ทันมันจึงยึดถือ ให้สดุ้งหวาดกลัวทุกข์ เดือดร้อนใจ มีความหลงผิดจากความเป็นจริงเกิดดับ ไปตามปัจจัยเปลี่ยนแปลงวงกลม ปฏิจจสมุปบาท เพราะรู้ไม่ทันจึงปรุงแต่งเพราะ ปรุงแต่งจึงรู้ เพราะรู้จึงเกิดกายใจ เพราะ มีกายใจ  จึงเกิดตาหูจมูกลิ้นกายใจเพราะมี ตาหูจมูกลิ้นกายใจ จึงเกิดผัสสะ กระทบ  เพราะมีผัสสะกระ ทบ จึงเกิดสุขทุกข์เฉย  เพราะมีสุขทุกข์ เฉย จึงเกิดชอบชังเฉย เพราะมีชอบชังเฉยจึงเกิดภพที่เที่ยวไป เพราะมีภพที่เที่ยวไป จึงเกิดชาติชรามรณะโสกะปริเทวะทุกข์ โทมนัสเสียใจร้องให้ พระพุทธเจ้าตรัสว่ายึดว่ากายเที่ยงก็ยังดีกว่ายึดว่าวิญญาณ เที่ยงจะเป็นความ หลงยึดว่าวิญญาณนั้นไม่เกิดแก่เจ็บตายเป็นความหลงผิดที่แก้ไขได้ยากยิ่ง พระองค์จึงทรงสอนให้รู้ ทันทุกอย่าง เจริญให้มากซึ่ง วสีห้าชำนาญ  ในการอาทิฐานในการเข้าการออก การ ทรงไว้ขยันสังเกตุใส่ใจ ระลึกรู้ใจตั้ง มั่นรู้ทัน จะคิดดับทุกลมหายใจเขัาดับออกดับใหัชำนาญ ในขณะจิตปัจจุบันจึงจะดับความหลงยึดได้  สาธุสังเกตุใส่ใจเข้าทำ