พุทธศาสนสุภาษิต

ธมฺเม ฐิตํ น วิชหาติ กิตฺติ

เกียรติ ไม่ทิ้งผู้ตั้งอยู่ในธรรม

หทยสฺส สทิสี วาจา

หะทะยัดสะ สะทิสี วาจา

วาจาเช่นเดียวกับใจ

ยํ หิ กยิรา ตํ หิ วเท

ยัง หิ กะยิรา ตัง หิ วะเท

จะทำสิ่งใด พึงพูดสิ่งนั้น

กุทธํ อปฺปฏิกุธฌนฺโต สงฺคมํ เชติ

กุดทัง อับปะติกุดชันโต สังคะมัง เชติ

ผู้ไม่โกรธตอบคนที่โกรธ ชื่อว่าชนะสงครามที่ชนะได้ยาก

โกธโน ทุพฺพณฺโณ โหติ

โกทะโน ทุบพันโน โหติ

คนมักโกรธ ย่อมมีผิวพรรณไม่งาม

สํโวหาเรน โสเจยฺย เวทิตพฺพํ

สังโวหาเรนะ โสเจยยะ เวทิตับพัง

ความสะอาด พึงทราบด้วยถ้อยคำสำนวน

วาจํ ปมุญฺเจ กุสลํ นาติเวลํ

วาจัง ปะมุนเจ กุสะลัง นาติเวลัง

ถึงวาจาดี ก็ไม่ควรกล่าวให้เกินกาล

น ปรํ นาปิ อตฺตานํ วิหึสติ

นะ ปะรัง นาปิ อัดตานัง วิหิงสะติ

อย่าเบียดเบียนคนอื่น และแม้แต่ตนเอง

กาลญฺจ ญตฺวาน ตถาวิธสฺส

กาลันจะ ยัดตะวานะ ตะถาวิทัดสะ

คนฉลาด พึงรู้จักเวลาควร ไม่ควร

ปญฺญาปมาณํ กถิตวากฺยํ

ปัญญาปะมานัง กะถิตะวาก-กะยัง

คำพูด ย่อมบ่งบอกถึงสติปัญญาของผู้พูด

น คุยฺหสฺส ปสตฺถมาวิกมฺมํ

นะ คุยหัดสะ ปะสัดถะมาวิกัมมัง

บัณฑิตไม่สรรเสริญการเปิดเผยความลับ

อนิปฺผนฺนตาย สเหยฺย ธีโร

อะนิปผันนะตายะ สะเหยยะ ทีโร

เมื่อทำงานยังไม่เสร็จ คนฉลาดย่อมอดกลั้นไว้

สยํ กตานิ ปุญญานิ ตํ ธนํ

สะยัง กะตานิ ปุนยานิ ตัง ทะนัง

ความดีที่ทำตนเองไว้ จะเป็นทรัพย์เฉพาะตน

สติมโต สทา ภทฺทํ

สะติมะโต สะทา พัดทัง

คนมีสติ เท่ากับมีสิ่งนำโชคตลอดเวลา

อ้างอิงจาก www.ch7.com

	ผู้เขียน	หัวข้อ: พุทธศาสนสุภาษิต (อ่าน 8900 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma