กะปอมก่า....อุปกิเลส

กะปอมก่า....อุปกิเลส
จิตเดิมเป็นธรรมชาติใสสว่าง...แต่มืดมัวไปเพราะ..'อุปกิเลส'
'ภิกษุทั้งหลาย จิตนี้เลื่อมประภัสสรแจ้งสว่างมาเดิม แต่อาศัย
อุปกิเลสเครื่องเศร้าหมองเป็นอาคันตุกะสัญจร มาปกคลุมหุ้ม
ห่อ...จึงทำให้จิตมิส่องแสงสว่างได้'....

ท่านเปรียบไว้ในบทกลอนหนึ่งว่า....
'ไม้สะงกหกพันง่า(กิ่ง) กะปอมก่าขึ้นมื้อฮ้อย กะปอมน้อยขึ้น
มื้อพัน ครั้นตัวมาบ่ทันขึ้น นำคู่มื้อๆ'...

โดยอธิบายว่า...คำว่าไม้สะงก 6,000 ง่านั้น เมื่อตัดศูนย์ 3 ศูนย์
ออกเสีย เหลือแค่ 6 คงได้ความว่าทวารทั้ง 6 เป็นที่มาแห่งกะปอม
ก่าคือ ของปลอมมิใช่ของจริง...

กิเลสทั้งหลายไม่ใช่ของจริง เป็นสิ่งสัญจรเข้ามาในทวารทั้ง 6 นับ
ร้อยนับพัน....มิใช่แต่เท่านั้น กิเลสทั้งหลายที่ยังไม่เกิดขึ้นก็จะมีทวียิ่งๆ
ขึ้นทุกๆวัน ในเมื่อไม่แสวงหาทางแก้...

ธรรมชาติของจิต...เป็นของผ่องใสยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด แต่อาศัยของ
ปลอม กล่าวคือ...อุปกิเลสที่สัญจรเข้ามา ปกคลุมจึงทำให้หมดรัศมี
ดุจพระอาทิตย์เมื่อเมฆบดบัง...

ฉะนั้น อย่าพึงเข้าใจว่าพระอาทิตย์เข้าไปหาเมฆ เมฆไหลมาบดบังพระ-
อาทิตย์ต่างหาก...เมื่อใดทำจิตให้ถึงขั้น..'ฐีติจิต'(จิตดั้งเดิมที่มีความ
บริสุทธิ์) แล้ว...เชื่อว่าย่อมทำลายของปลอมได้หมดสิ้น...

หรือว่าของปลอมย่อมเข้าไปไม่ถึง...'ฐีติจิต'..เพราะสะพานเชื่อมต่ำถูก
ทำลายขาดสะบั้นลงแล้ว.....แม้ยังฉ้องเกี่ยวข้องกับอารมณ์ของโลกอยู่
ก็ย่อมเป็นดุจ...น้ำกลิ้งบนใบบอน...ฉันนั้น...ฯ

~หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต~
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กะปอมก่า....อุปกิเลส (อ่าน 5764 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma