หัวข้อ: สร้างทางชีวิต..ลิขิตชะตาตนเอง...
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหน้าวัด ที่ สิงหาคม 26, 2010, 05:51:50 PM
สร้างทางชีวิต..ลิขิตชะตาตนเอง...
ผู้ที่รักความก้าวหน้า...ที่พร้อมจะสร้างอนาคตของตนเอง...
จะต้องกล้าที่จะ ....“เป็นตัวของตัวเอง”....
ในการกำหนดเป้าหมายชีวิต..ลิขิตชะตาชีวิตตนเอง...
อย่างห้าวหาญ...มั่นคง...และมั่นใจ...
เราควรมีคำพูดไว้เตือนใจตนเอง...เวลาท้อแท้..ว่า
“ความสุข (ความโกรธ, กลัว ฯลฯ)...
ไม่ใช่สถานีให้เราจอดหยุดพัก..พบเจอ..
แต่เป็นสิ่งที่เดินทางวูบผ่านมา...
อย่ารอคอยให้ความรู้สึกเหล่านี้เกิดขึ้น...
แต่เราต้องกำหนดให้เป็นไปด้วยตัวเรา...”
การสร้างทางชีวิตของเรา...
ก็คือ...การเลือกที่จะเรียนรู้...ฝึกฝน...
แต่แตกต่างจากการเรียนรู้...จากตำรา...
หรือ...การเรียนรู้ในชั้นเรียน...
ซึ่งเมื่อเราสอบผ่าน...
เราก็ไม่ต้องย้อนมาซ้ำชั้นอีก...
แต่...บทเรียนชีวิตนั้น...
เราอาจต้องย้อนกลับมาตั้งต้นใหม่...ได้เสมอ..
ถ้าเรา...ไม่สามารถควบคุมการสร้างทางชีวิตของเราได้...
เราอาจสับสนว่า...จะไปทางไหนดี...
บางทีเราก็ปล่อยให้คนอื่นครอบงำ...
เลือกทางเดินให้เรา...
ชีวิตมนุษย์เปรียบได้กับถนน..
ซึ่งมีหลายสาย....
แตกต่างกันไป...
ทั้งทางเรียบ...ขรุขระ...
ตรง...หรือคดเคี้ยว...
สั้นบ้าง...ยาวบ้าง...
ถนนบางสายก็น่าสนใจ...
แต่บางสายก็ไม่น่าสนใจ...
หลายต่อหลายครั้ง...
ที่เราพลัดหลงทาง..เพราะไม่ชำนาญทาง....
แต่นั้นก็ไม่ผิด...ถ้าจะพลัดหลงบ้าง..
ซึ่งถือว่า..เป็นประสบการณ์ในการเดิน...
ในชีวิตจริงของเรา...
การพลัดหนทาง...ถือว่าเป็นอุปสรรค...ต่อการเดินทาง..
ดังนั้น..
ถ้าเราเปิดใจที่จะเรียนรู้...
วิธีการที่จะเดินทางไปสู่ความสำเร็จ....
โดยการ....สร้างทางชีวิต...ลิขิตชะตาตนเอง...บ้าง..
ก็นับว่า..เป็นวิธีการเดินไปตามทางลัด...
ไปสู่จุดมุ่งหมาย...(คือ..ความสำเร็จ)..ได้ไม่ยาก
นั่นก็คือ...
>>>…ต้องตั้งเป้าหมาย
>>>…ต้องกำหนดวิถีทางของเรา...วางแผน...
>>>…ต้องกำหนดทิศทางและขั้นตอน...
>>>…ในการสร้างถนนสู่... “ความสำเร็จ”...
ชายน้อย..
ที่มา : บันทึกความสำเร็จสู่เส้นชัยแห่งชีวิต
ขอบคุณบทความจาก ธรรมะไทย
ผู้ที่รักความก้าวหน้า...ที่พร้อมจะสร้างอนาคตของตนเอง...
จะต้องกล้าที่จะ ....“เป็นตัวของตัวเอง”....
ในการกำหนดเป้าหมายชีวิต..ลิขิตชะตาชีวิตตนเอง...
อย่างห้าวหาญ...มั่นคง...และมั่นใจ...
เราควรมีคำพูดไว้เตือนใจตนเอง...เวลาท้อแท้..ว่า
“ความสุข (ความโกรธ, กลัว ฯลฯ)...
ไม่ใช่สถานีให้เราจอดหยุดพัก..พบเจอ..
แต่เป็นสิ่งที่เดินทางวูบผ่านมา...
อย่ารอคอยให้ความรู้สึกเหล่านี้เกิดขึ้น...
แต่เราต้องกำหนดให้เป็นไปด้วยตัวเรา...”
การสร้างทางชีวิตของเรา...
ก็คือ...การเลือกที่จะเรียนรู้...ฝึกฝน...
แต่แตกต่างจากการเรียนรู้...จากตำรา...
หรือ...การเรียนรู้ในชั้นเรียน...
ซึ่งเมื่อเราสอบผ่าน...
เราก็ไม่ต้องย้อนมาซ้ำชั้นอีก...
แต่...บทเรียนชีวิตนั้น...
เราอาจต้องย้อนกลับมาตั้งต้นใหม่...ได้เสมอ..
ถ้าเรา...ไม่สามารถควบคุมการสร้างทางชีวิตของเราได้...
เราอาจสับสนว่า...จะไปทางไหนดี...
บางทีเราก็ปล่อยให้คนอื่นครอบงำ...
เลือกทางเดินให้เรา...
ชีวิตมนุษย์เปรียบได้กับถนน..
ซึ่งมีหลายสาย....
แตกต่างกันไป...
ทั้งทางเรียบ...ขรุขระ...
ตรง...หรือคดเคี้ยว...
สั้นบ้าง...ยาวบ้าง...
ถนนบางสายก็น่าสนใจ...
แต่บางสายก็ไม่น่าสนใจ...
หลายต่อหลายครั้ง...
ที่เราพลัดหลงทาง..เพราะไม่ชำนาญทาง....
แต่นั้นก็ไม่ผิด...ถ้าจะพลัดหลงบ้าง..
ซึ่งถือว่า..เป็นประสบการณ์ในการเดิน...
ในชีวิตจริงของเรา...
การพลัดหนทาง...ถือว่าเป็นอุปสรรค...ต่อการเดินทาง..
ดังนั้น..
ถ้าเราเปิดใจที่จะเรียนรู้...
วิธีการที่จะเดินทางไปสู่ความสำเร็จ....
โดยการ....สร้างทางชีวิต...ลิขิตชะตาตนเอง...บ้าง..
ก็นับว่า..เป็นวิธีการเดินไปตามทางลัด...
ไปสู่จุดมุ่งหมาย...(คือ..ความสำเร็จ)..ได้ไม่ยาก
นั่นก็คือ...
>>>…ต้องตั้งเป้าหมาย
>>>…ต้องกำหนดวิถีทางของเรา...วางแผน...
>>>…ต้องกำหนดทิศทางและขั้นตอน...
>>>…ในการสร้างถนนสู่... “ความสำเร็จ”...
ชายน้อย..
ที่มา : บันทึกความสำเร็จสู่เส้นชัยแห่งชีวิต
ขอบคุณบทความจาก ธรรมะไทย