หัวข้อ: บันทึกธรรม ๒ เริ่มหัวข้อโดย: ไหลเย็น ที่ มีนาคม 10, 2015, 11:26:39 PM ข้อความที่นำมานี้ คัดมาจากการจดบันทึกธรรมที่ได้ศึกษาเล่าเรียนในห้องเรียน ซึ่งเป็นข้อสังเกตที่เกิดขึ้นจากการทำความเข้าใจด้วยตัวเอง ซึ่งยังเป็นวิสัยปุถุชนที่ยังไม่เข้าถึงความเป็นอริยะ แต่ก็มีเนื้อหาสาระที่พอเป็นประโยชน์เป็นแนวทางอยู่บ้าง หวังว่าผู้มีปัญญาความสามารถจักได้นำไปต่อยอด ซึ่งจะนำไปสู่การค้นพบความจริงอันถูกต้องเที่ยงแท้ในกาลต่อไป *** คำว่า จิต กับคำว่า ใจ ในคำบาลี ใช้คำว่า จิต เหมือนกัน / แต่คำว่า ใจ ในคำบาลีใช้คำว่า มโน มโน คือ ใจ หมายถึง จิตทั้งหมด / แต่ถ้าเรียกเฉพาะเจาะจง หรือ เอาบางส่วน ไม่เอาทั้งหมด จะใช้คำว่า จิต ตัวอย่างคำว่า ใจ หรือ มโน ดังนี้ กรรม มี ๓ คือ กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ทุจริตมี ๓ คือ กายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต ในพุทธภาษิตเช่น มโน ปุพพังคมา ธัมมา มโน เสฏฐา มโน มยา -ธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญ่ สำเร็จแล้วด้วยใจ.. ************ แต่เมื่อหมายเอาบางส่วนของ ใจ จะใช้คำว่า จิต เช่น กุศลจิต อกุศลจิต วิบากจิต กิริยาจิต เช่น มหัคคตจิต มัคคจิต ผลจิต ณานจิต อภิญญาจิต ในพุทธภาษิตเช่น จิตเต อสังกิลิฏเฐ สุคติ ปาฏิกังขา - เมื่อจิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป |