หัวข้อ: กัลยาณชน~ปุถุชน เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหน้าวัด ที่ สิงหาคม 26, 2010, 06:39:00 PM กัลยาณชน~ปุถุชน ~กัลยาณชน~ ........................ กัลยาณชนนั้นละได้ในส่วนผิด มายึดติดมากมายฝ่ายกุศล หมายมั่นเห็นว่าเป็นตนของตน เท่ากันกับปุถุชน..'ยึดตัวกู'.. แม้ความยึดจะเท่ากันแต่มันแปลก มันเกิดแยกทางกันน่าขันอยู่ ข้างหนึ่งยึดความทรามกามเชิดชู ข้างหนึ่งยึดความหรูกุศลงาม... ปุถุชนเคยหนาทึบด้วยฝ้าตา ครั้นนานมาเริ่มเห็นรัตนะสาม คือพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ตาม ความเป็นจริงใจเกิดงามนามกัลยาณ์...ฯ ~ปุถุชน~ ................. หนาด้วยความเห็นแก่ตัวมั่วยึดมั่น ว่าตัวฉันและของฉันมัวมั่นหมาย เป็นตัวตนนอกในใจหรือกาย ตั้งแต่เกิดไปจนตายไว้เป็นตัว... ด้วยอำนาจอวิชชาดังตาบอด เกิดขึ้นสอดไปทุกกาลสถานทั่ว ต้องหลงรักหลงโศกเกิดโรคกลัว เป็นไฟคั่วใจกายให้ร้อนรน... อย่างนี้แลเวียนว่ายในวัฏฏ์ทุกข์ ไม่เยือกเย็นเป็นสุขสักเส้นขน เห็นตัวทุกข์ว่าเป็นตนและของตน นี่แหละหนาปุถุชนคนหนาจริง...ฯ ~ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์~ |