หัวข้อ: อ ยู่…ก็ อ ยู่ ใ ห้ เ ห นื อ เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหน้าวัด ที่ กันยายน 15, 2010, 04:03:08 PM อ ยู่…ก็ อ ยู่ ใ ห้ เ ห นื อ พระราชวุฒาจารย์ (หลวงปู่ดูลย์ อตุโล) วัดบูรพาราม จ. สุรินทร์ ผู้ที่เข้านมัสการหลวงปู่ทุกคนและทุกครั้ง มักจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า แม้หลวงปู่จะมีอายุใกล้ร้อยปีแล้วก็จริง แต่ก็ดูผิวพรรณยังผ่องใส และสุขภาพอนามัยแข็งแรงดี แม้ผู้ที่อยู่ใกล้ชิดท่านตลอดมา ก็ยากที่จะได้เห็นท่านแสดงอาการหมองคล้ำ หรืออิดโรย หรือหน้านิ่วคิ้วขมวดออกมาให้เห็น ท่านมีปกติสงบเย็นเบิกบานอยู่เสมอ มีอาพาธน้อย มีอารมณ์ดี ไม่ตื่นเต้นตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่เผลอคล้อยตามคำสรรเสริญ หรือคำตำหนิติเตียนฯ มีอยู่ครั้งหนึ่ง ท่ามกลางพระเถระฝ่ายวิปัสสนา สนทนาธรรมเรื่องการปฏิบัติกับหลวงปู่ ถึงปกติจิตที่อยู่เหนือความทุกข์ โดยลักษณการอย่างไร ฯ หลวงปู่ว่า “การไม่กังวล การไม่ยึดถือ นั่นแหละคือ วิหารธรรมของนักปฏิบัติ ” (ที่มา : “หลวงปู่ฝากไว้” : บันทึกคติธรรมและธรรมเทศนาของ พระราชวุฒาจารย์ (หลวงปู่ดูลย์ อตุโล) รวบรวมและบันทึกไว้โดย พระโพธินันทมุนี (พระมหาสมศักดิ์ ปณฺฑิโต) วัดบูรพาราม อ. เมือง จ. สุรินทร์, พิมพ์ครั้งที่ ๔ สิงหาคม ๒๕๔๓ เพื่อสมทบทุนนิธิกัมมัฏฐาน หลวงปุ่ดูลย์ อตุโล), หน้า ๔๓ ขอบคุณบทความจาก ธรรมจักร |