หัวข้อ: กะปอมก่า....อุปกิเลส เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหน้าวัด ที่ สิงหาคม 24, 2010, 05:17:32 PM กะปอมก่า....อุปกิเลส จิตเดิมเป็นธรรมชาติใสสว่าง...แต่มืดมัวไปเพราะ..'อุปกิเลส' 'ภิกษุทั้งหลาย จิตนี้เลื่อมประภัสสรแจ้งสว่างมาเดิม แต่อาศัย อุปกิเลสเครื่องเศร้าหมองเป็นอาคันตุกะสัญจร มาปกคลุมหุ้ม ห่อ...จึงทำให้จิตมิส่องแสงสว่างได้'.... ท่านเปรียบไว้ในบทกลอนหนึ่งว่า.... 'ไม้สะงกหกพันง่า(กิ่ง) กะปอมก่าขึ้นมื้อฮ้อย กะปอมน้อยขึ้น มื้อพัน ครั้นตัวมาบ่ทันขึ้น นำคู่มื้อๆ'... โดยอธิบายว่า...คำว่าไม้สะงก 6,000 ง่านั้น เมื่อตัดศูนย์ 3 ศูนย์ ออกเสีย เหลือแค่ 6 คงได้ความว่าทวารทั้ง 6 เป็นที่มาแห่งกะปอม ก่าคือ ของปลอมมิใช่ของจริง... กิเลสทั้งหลายไม่ใช่ของจริง เป็นสิ่งสัญจรเข้ามาในทวารทั้ง 6 นับ ร้อยนับพัน....มิใช่แต่เท่านั้น กิเลสทั้งหลายที่ยังไม่เกิดขึ้นก็จะมีทวียิ่งๆ ขึ้นทุกๆวัน ในเมื่อไม่แสวงหาทางแก้... ธรรมชาติของจิต...เป็นของผ่องใสยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด แต่อาศัยของ ปลอม กล่าวคือ...อุปกิเลสที่สัญจรเข้ามา ปกคลุมจึงทำให้หมดรัศมี ดุจพระอาทิตย์เมื่อเมฆบดบัง... ฉะนั้น อย่าพึงเข้าใจว่าพระอาทิตย์เข้าไปหาเมฆ เมฆไหลมาบดบังพระ- อาทิตย์ต่างหาก...เมื่อใดทำจิตให้ถึงขั้น..'ฐีติจิต'(จิตดั้งเดิมที่มีความ บริสุทธิ์) แล้ว...เชื่อว่าย่อมทำลายของปลอมได้หมดสิ้น... หรือว่าของปลอมย่อมเข้าไปไม่ถึง...'ฐีติจิต'..เพราะสะพานเชื่อมต่ำถูก ทำลายขาดสะบั้นลงแล้ว.....แม้ยังฉ้องเกี่ยวข้องกับอารมณ์ของโลกอยู่ ก็ย่อมเป็นดุจ...น้ำกลิ้งบนใบบอน...ฉันนั้น...ฯ ~หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต~ ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ |