หัวข้อ: ความตายเกิดขึ้นได้แก่ทุกคน ทุกหนทุกแห่ง ทุกเวลา
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหน้าวัด ที่ กันยายน 18, 2010, 10:00:13 AM
ความตายเกิดขึ้นได้แก่ทุกคน ทุกหนทุกแห่ง ทุกเวลา
ยุคสมัยนี้น่าจะง่ายพอสมควรสำหรับนึกให้กลัวการประหัตประหารชีวิต
เพราะเหตุการณ์ทำนองนี้เกิดขึ้นแก่ใครต่อใครไม่ว่างเว้น
อาจจะเกิดแก่เราเองวินาทีหนึ่งใดก็ได้
หัดคิดไว้ก่อนจึงเป็นการเตรียมพร้อมที่ไม่ปราศจากเหตุผลแต่เป็นการไม่ประมาท
ความตายเกิดขึ้นได้แก่ทุกคนทุกหนทุกแห่งทุกเวลา
พุทธศาสนสุภาษิตกล่าวว่า
“เมื่อสัตว์จะตาย ไม่มีผู้ป้องกัน” และ
“จะอยู่ในอากาศ อยู่กลางสมุทร เข้าไปสู่หลืบเขา ก็ไม่พ้นจากมฤตยูได้
ประเทศคือดินแดนที่มฤตยูจะไม่รุกรานผู้อยู่ ไม่มี”
เราจะถูกมฤตยูรุกรานเมื่อไรที่ไหนเราไม่รู้
หายใจออกครั้งนี้แล้ว เราอาจะไม่ได้หายใจเข้าอีก
เมื่อถึงเวลาจะต้องตาย ไม่มีผู้ใดจะผัดเพี้ยนได้ ไม่มีผู้ใดจะช่วยได้
เพราะเมื่อสัตว์จะตาย ไม่มีผู้ป้องกัน และความผัดเพี้ยนกับมฤตยูอันมีกองทัพใหญ่นั้นไม่ได้เลย
ทุกย่างก้าวของทุกคนไม่ว่าจะเป็นใคร อยู่แห่งหนตำบลใด
จึงทำไมถึงมือมฤตยูได้
ผู้ร้ายก็เคยตกอยู่ในมือมฤตยู
ในขณะที่กำลังเหนื่อยกายเหนื่อยใจ
ใช้หัวคิดทุ่มเทเพื่อบรรลุจุดมุ่งหมายสูงสุดของตน
ผู้ที่กำลังยิ้มแย้มแจ่มใสมีความสุขกับครอบครัว
เคี้ยวข้าวอยู่ในปากแท้ๆ ก็เคยตกอยู่ในเงื้อมมือของมฤตยูโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว
ผู้เหินห่างฟ้าอยู่บนเครื่องบินใหญ่โตมโหฬารราวกับตึก
ก็เคยอยู่ในมือมฤตยูโยไม่คาดคิด
ผู้โดยสารเรือสมุทรใหญ่ก็เคยตกอยู่ในมือมฤตยูพร้อมกันมากมายหลายชีวิต
นักไต่เขาผู้สามารถก็เคยหายสายสูญ
ในขณะกำลังไต่เขาโดยตกเข้าไปอยู่ในมือมฤตยู
ทั้งหมดนี้เป็นเครื่องยืนยันสัจจะแห่งพุทธศาสนสุภาษิตที่ยกขึ้นแสดงแล้วทั้งสิ้น
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช (เจริญ สุวฑฺฒโน)
(http://www.thammaonline.com/index.php)
ยุคสมัยนี้น่าจะง่ายพอสมควรสำหรับนึกให้กลัวการประหัตประหารชีวิต
เพราะเหตุการณ์ทำนองนี้เกิดขึ้นแก่ใครต่อใครไม่ว่างเว้น
อาจจะเกิดแก่เราเองวินาทีหนึ่งใดก็ได้
หัดคิดไว้ก่อนจึงเป็นการเตรียมพร้อมที่ไม่ปราศจากเหตุผลแต่เป็นการไม่ประมาท
ความตายเกิดขึ้นได้แก่ทุกคนทุกหนทุกแห่งทุกเวลา
พุทธศาสนสุภาษิตกล่าวว่า
“เมื่อสัตว์จะตาย ไม่มีผู้ป้องกัน” และ
“จะอยู่ในอากาศ อยู่กลางสมุทร เข้าไปสู่หลืบเขา ก็ไม่พ้นจากมฤตยูได้
ประเทศคือดินแดนที่มฤตยูจะไม่รุกรานผู้อยู่ ไม่มี”
เราจะถูกมฤตยูรุกรานเมื่อไรที่ไหนเราไม่รู้
หายใจออกครั้งนี้แล้ว เราอาจะไม่ได้หายใจเข้าอีก
เมื่อถึงเวลาจะต้องตาย ไม่มีผู้ใดจะผัดเพี้ยนได้ ไม่มีผู้ใดจะช่วยได้
เพราะเมื่อสัตว์จะตาย ไม่มีผู้ป้องกัน และความผัดเพี้ยนกับมฤตยูอันมีกองทัพใหญ่นั้นไม่ได้เลย
ทุกย่างก้าวของทุกคนไม่ว่าจะเป็นใคร อยู่แห่งหนตำบลใด
จึงทำไมถึงมือมฤตยูได้
ผู้ร้ายก็เคยตกอยู่ในมือมฤตยู
ในขณะที่กำลังเหนื่อยกายเหนื่อยใจ
ใช้หัวคิดทุ่มเทเพื่อบรรลุจุดมุ่งหมายสูงสุดของตน
ผู้ที่กำลังยิ้มแย้มแจ่มใสมีความสุขกับครอบครัว
เคี้ยวข้าวอยู่ในปากแท้ๆ ก็เคยตกอยู่ในเงื้อมมือของมฤตยูโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว
ผู้เหินห่างฟ้าอยู่บนเครื่องบินใหญ่โตมโหฬารราวกับตึก
ก็เคยอยู่ในมือมฤตยูโยไม่คาดคิด
ผู้โดยสารเรือสมุทรใหญ่ก็เคยตกอยู่ในมือมฤตยูพร้อมกันมากมายหลายชีวิต
นักไต่เขาผู้สามารถก็เคยหายสายสูญ
ในขณะกำลังไต่เขาโดยตกเข้าไปอยู่ในมือมฤตยู
ทั้งหมดนี้เป็นเครื่องยืนยันสัจจะแห่งพุทธศาสนสุภาษิตที่ยกขึ้นแสดงแล้วทั้งสิ้น
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช (เจริญ สุวฑฺฒโน)
(http://www.thammaonline.com/index.php)