หัวข้อ: สงครามตัวตน
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหน้าวัด ที่ กันยายน 11, 2010, 08:36:43 PM
สงครามตัวตน
สพฺพา ทิสา อนุปริคมฺม เจตสา
เนวชฺฌคา ปิยตรมตฺตนา กฺวจิ
เอวํ ปิโย ปุถุ อตฺตา ปเรสํ
ตสฺมา น หึเส ปรํ อตฺตกาโม ฯ
สํ. ส. ๑๕/๓๔๘/๑๐๙
ค้นหาด้วยจิตตลอดทิศทั้งหมด...
ก็ไม่พบใครๆซึ่งเป็นที่รักยิ่งกว่าตน...
สัตว์เหล่าอื่นก็รักตนมากเหมือนกัน...
ฉะนั้น ผู้รักตนจึงไม่ควรเบียดเบียนสัตว์อื่น...
เสาะสืบค้นสิ่งใดทั่วใต้หล้า
รักยิ่งกว่าตัวตนพบหนไหน
ตนรักตัวของตัวยิ่งกว่าใคร
หาสิ่งใดมาเปรียบเทียบไม่มี
หมู่สัตว์ต่างรักตัวกลัวตายสิ้น
ห่วงชีวินอยู่มิวายหาหน่ายหนี
ย่อมรักตัวกว่าใครใครในปฐพี
รู้อย่างนี้อย่าบีฑาเข่นฆ่ากัน ฯ
...ตั้งแต่เกิด "หัวใจ" ก็ติดมาพร้อมกับร่างกายเราทุกคน หัวใจ
ทุกดวงล้วนสูบฉีดเลือดเพื่อหล่อเลี้ยงร่างกาย เลือดของคนอาจ
จะแตกต่างกัน บางคนเลือดร้อน บางคนเลือดเย็น แต่เลือดที่
ไหลเวียนทั่วร่างกายทุกคนเหมือนกัน นั่นคือ "เลือดรักตน" ซึ่ง
ถูกสูบฉีดแรงกว่าเลือดทั้งหมด
กล่าวกันว่า ความผูกพันทางสายเลือดตัดกันไม่ขาด แต่ก็เกิด
"สงครามสายเลือด" เปิดศึกรบกันถึงกับเข่นฆ่า สงครามสายเลือด
เกิดขึ้นได้ ทว่าสงครามเลือดรักตนเกิดขึ้นไม่ได้ เอ้ะ! ถ้าว่าอย่างนั้น
ทำไมไม่เกิดกรณีฆ่าตัวตายล่ะ เรื่องนี้มองให้ดี การฆ่าตัวตายมิได้
เกิดเพราะความโลภต้องการแย่งชิงมรดกมาครอบครองเหมือน
สงครามสายเลือด หากแต่เกิดเพราะความรักตน
คนฆ่าตัวตายหรือคนที่อดทนต่อความบีบคั้นของทุกข์ไม่ไหว
อดกลั้นต่อปัญหาต่างๆที่มารุมเร้าไม่ไหว เขาไม่อยากเห็นตนต้อง
ทุกข์ทรมาน ด้วยความรักตนจึงเห็นแก่ตัว "ตัดช่องน้อยแต่พอตัว"
หนีเอาตัวรอด ตัวเรามองเห็นเลือดรักตนไหลเวียนอยู่ทั่วร่างกาย
ตน เเล้วมองเห็นเลือดรักตนไหลเวียนทั่วร่างกายคนอื่น สัตว์อื่นๆ
บ้างหรือเปล่า เราไม่อยากให้ใครกรีดเอาเลือดรักตนไปฉันใด คน
อื่นและสัตว์อื่นๆ ก็ไม่อยากให้ใครกรีดเอาเลือดรักตนไปฉันนั้นเหมือน
กัน รู้ทั้งรู้ ยังเที่ยวเบียดเบียนคนอื่น บีฑาเข่นฆ่าสัตว์อื่นๆอยู่รึ คนใจร้าย...ฯ
~พระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตต์~
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์...ฯ
สพฺพา ทิสา อนุปริคมฺม เจตสา
เนวชฺฌคา ปิยตรมตฺตนา กฺวจิ
เอวํ ปิโย ปุถุ อตฺตา ปเรสํ
ตสฺมา น หึเส ปรํ อตฺตกาโม ฯ
สํ. ส. ๑๕/๓๔๘/๑๐๙
ค้นหาด้วยจิตตลอดทิศทั้งหมด...
ก็ไม่พบใครๆซึ่งเป็นที่รักยิ่งกว่าตน...
สัตว์เหล่าอื่นก็รักตนมากเหมือนกัน...
ฉะนั้น ผู้รักตนจึงไม่ควรเบียดเบียนสัตว์อื่น...
เสาะสืบค้นสิ่งใดทั่วใต้หล้า
รักยิ่งกว่าตัวตนพบหนไหน
ตนรักตัวของตัวยิ่งกว่าใคร
หาสิ่งใดมาเปรียบเทียบไม่มี
หมู่สัตว์ต่างรักตัวกลัวตายสิ้น
ห่วงชีวินอยู่มิวายหาหน่ายหนี
ย่อมรักตัวกว่าใครใครในปฐพี
รู้อย่างนี้อย่าบีฑาเข่นฆ่ากัน ฯ
...ตั้งแต่เกิด "หัวใจ" ก็ติดมาพร้อมกับร่างกายเราทุกคน หัวใจ
ทุกดวงล้วนสูบฉีดเลือดเพื่อหล่อเลี้ยงร่างกาย เลือดของคนอาจ
จะแตกต่างกัน บางคนเลือดร้อน บางคนเลือดเย็น แต่เลือดที่
ไหลเวียนทั่วร่างกายทุกคนเหมือนกัน นั่นคือ "เลือดรักตน" ซึ่ง
ถูกสูบฉีดแรงกว่าเลือดทั้งหมด
กล่าวกันว่า ความผูกพันทางสายเลือดตัดกันไม่ขาด แต่ก็เกิด
"สงครามสายเลือด" เปิดศึกรบกันถึงกับเข่นฆ่า สงครามสายเลือด
เกิดขึ้นได้ ทว่าสงครามเลือดรักตนเกิดขึ้นไม่ได้ เอ้ะ! ถ้าว่าอย่างนั้น
ทำไมไม่เกิดกรณีฆ่าตัวตายล่ะ เรื่องนี้มองให้ดี การฆ่าตัวตายมิได้
เกิดเพราะความโลภต้องการแย่งชิงมรดกมาครอบครองเหมือน
สงครามสายเลือด หากแต่เกิดเพราะความรักตน
คนฆ่าตัวตายหรือคนที่อดทนต่อความบีบคั้นของทุกข์ไม่ไหว
อดกลั้นต่อปัญหาต่างๆที่มารุมเร้าไม่ไหว เขาไม่อยากเห็นตนต้อง
ทุกข์ทรมาน ด้วยความรักตนจึงเห็นแก่ตัว "ตัดช่องน้อยแต่พอตัว"
หนีเอาตัวรอด ตัวเรามองเห็นเลือดรักตนไหลเวียนอยู่ทั่วร่างกาย
ตน เเล้วมองเห็นเลือดรักตนไหลเวียนทั่วร่างกายคนอื่น สัตว์อื่นๆ
บ้างหรือเปล่า เราไม่อยากให้ใครกรีดเอาเลือดรักตนไปฉันใด คน
อื่นและสัตว์อื่นๆ ก็ไม่อยากให้ใครกรีดเอาเลือดรักตนไปฉันนั้นเหมือน
กัน รู้ทั้งรู้ ยังเที่ยวเบียดเบียนคนอื่น บีฑาเข่นฆ่าสัตว์อื่นๆอยู่รึ คนใจร้าย...ฯ
~พระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตต์~
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์...ฯ