หัวข้อ: สาระธรรมคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ไหลเย็น ที่ กุมภาพันธ์ 12, 2017, 10:48:41 AM รุ่งอรุณ เบิกฟ้า นภาโปร่ง
อากาศโล่ง ดวงสุรีย์ สีสดใส แดงพิสุทธิ์ ผุดผ่อง ส่องอำไพ เช้าวันใหม่ ให้ตื่น ฟื้นพลัง - ชีวิตงาม ยามพุ่ง ก้อรุ่งโรจน์ ช่างช่วงโชติ ดุจอาทิตย์ นิมิตหวัง พอตกช่วง ร่วงโรย ก้อโชยชัง ไม่จีรัง ทั้งนั้น ถึงวันรอน - ในที่สุด จุดเปลี่ยน ต้องเวียนกลับ สุริยา ลาลับ กลับสิงขร เกิดแล้วดับ นั่นสัจจ์แท้ อย่างแน่นอน ธรรมะสอน ซ่อนไว้ ในดวงตะวัน หัวข้อ: สาระธรรมคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ไหลเย็น ที่ กุมภาพันธ์ 16, 2017, 09:08:05 PM มี...เกิดแก่ แน่นอน ต้องจรจาก
รัก..แล้วพราก เผื่อจิต คิดถลำ มี...ปัจจุบัน เพียงบท ให้จดจำ ทุกข์..สุขกำเนิด เกิดจากใจ หัวข้อ: สาระธรรมคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: แบง ที่ เมษายน 11, 2017, 03:15:55 PM ผมชอมกลอนรุ่งอรุณมากเลยครับ
หัวข้อ: สาระธรรมคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ไหลเย็น ที่ เมษายน 23, 2017, 12:29:39 PM ถึงเป็นฝูง ยูงทอง ลอยล่องฟ้า
หรือแร้งกา หากิน ถิ่นต้อยต่ำ แม้เป็นเพชร เกล็ดมณี สีอำพัน คุณค่านั้น งดงาม ที่ความดี อันความโลภ โกรธหลง ทะนงผิด ให้ยึดติด ปิดทุกข์ ว่าสุขขี สิ่งสมมุติ ทั้งหลาย ในโลกีย์ ค่าเกิดมี เพราะอยากได้ ไปผูกพัน หัวข้อ: สาระธรรมคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ไหลเย็น ที่ เมษายน 23, 2017, 12:31:44 PM ไม้ขีดกับทานตะวัน
เจ้าดอกทาน ตะวัน หันหาแสง แม้ร้อนแรง แห่งสุรีย์ สีสดใส ถึงแดดจ้า กล้าหาญ สำราญใจ ก้านดอกใบ ใหญ่ชู ดูงามตา . ไม้ขีดไฟ ก้านน้อย คอยเฝ้าฝัน ทานตะวัน หันเห เสน่หา ไม่อาจกู้ สู้แสง แห่งชะตา ปรารถนา ในห้วง แห่งดวงมาน . จึงจุดไฟ ไหม้เอง เพื่อเปล่งแสง เปลวสีแดง สว่างจ้า อย่างกล้าหาญ ส่องสว่าง กระจ่างไป เพียงไม่นาน ก้อหมดก้าน มอดลับ ดับนิรันดร์ หัวข้อ: สาระธรรมคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ไหลเย็น ที่ เมษายน 23, 2017, 12:36:02 PM เกลือทุกเม็ด เกล็ดเค็ม เป็นหนึ่งเดียว
มิอาจเปรี้ยว เขียวขม หรือบ่มหวาน ธรรมทุกบท รสวิมุตติ ทุกประการ ตัดสังสาร สิ้นสลาย การว่ายวน . ไม่เกลือกกลั้ว มัวหมอง ของอุบาทว์ ไม่ประมาท เสริมต่อ ข้อกุศล ชำระใจ ใสผ่อง ส่องกมล เพื่อหลุดพ้น สิ้นทุกข์ สุขนิรันดร์ หัวข้อ: สาระธรรมคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ไหลเย็น ที่ เมษายน 26, 2017, 05:28:48 PM อันเวลา วารี ที่เลื่อนไหล
ล่วงเลยไป หายลับ ไม่กลับหลัง พบและพราก จากไป ไม่จีรัง ผิดพลาดพลั้ง ไม่นาน ก้อผ่านไป หากยังเหลือ เยื่อใย ที่ในโลก พบสุขโศก ปรวนปลง อย่าสงสัย สัพพะสิ่ง หมุนเวียน แล้วเปลี่ยนไป หลงคว้าไว้ ได้ทุกข์ สุขแค่ชั่วคราว หัวข้อ: สาระธรรมคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ไหลเย็น ที่ เมษายน 29, 2017, 02:48:56 PM ในราตรี ที่พรั่งพราว ดาวนับแสน
ส่องทั่วแดน แผ่นดิน และหินผา แสงสะท้อน ก้อนหิน ปลุกวิญญา ตื่นขึ้นมา เคียงครอง ปองหมู่ดาว . ยามหินก้อน สะท้อนแสง แห่งนภา ชุบชีวา ชื่นชุ่ม เหมือนหนุ่มสาว เฝ้าใฝ่ฝัน วันวิวาห์ ดาราดาว หินเจ้าบ่าว ดาวเจ้าสาว คู่พราวพรรณ . ล่วงเลยลา ฟ้าเลื่อน ดาวเคลื่อนที่ แสงสุรีย์ โผล่พ้น สกลขัณฑ์ หมู่ดาวเดือน เกลื่อนหาย มลายพลัน สลายฝัน ให้หินรู้ เพียงคู่ดิน หัวข้อ: สาระธรรมคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ไหลเย็น ที่ พฤษภาคม 06, 2017, 10:16:18 PM กลิ่นดอกไม้ ไพรพง ในดงล้อม
มิอาจหอม ทวนลม ที่พรมผ่าน แต่คนดี มีศิล อาจิณทาน กลิ่นตระการ หอมหวล ทวนลมไกล . อันศีลา ค่าเลิศ ประเสริฐแก้ว รักษาแล้ว แคล้วภัย อบายใหญ่ ศีลนำสุข สุคติ เป็นที่ไป ศีลช่วยให้ ได้วิมุตติ พิสุทธิธรรม หัวข้อ: สาระธรรมคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: Interstellar50 ที่ พฤษภาคม 13, 2021, 04:03:32 PM อ่านแล้วนึกภาพตาม รู้สึกสบายใจขึ้นมาเลยครับ |