หัวข้อ: เครื่องรางของขลังยอดนิยมในประเทศไทย
เริ่มหัวข้อโดย: Zebakai ที่ ธันวาคม 06, 2019, 10:41:05 AM
เครื่องรางของขลังยอดนิยมในประเทศไทย
เครื่องรางของขลัง เชื่อกันว่าถูกใช้กันทุกเผ่าพันธุ์ ทุกชาติ แท้จริงแล้วมนุษย์มีความเชื่อกันว่าเป็นเครื่องคุ้มคลองให้รอดพ้นความตาย อำนาจเหนือธรรมชาติ ในยุคแรกๆอาจใช้เป็นพวกการร้อยลูกปัดทำขึ้นจากดิน หิน ตลอดจนโลหะ นับว่าเป็นของขลังในยุคแรกๆของสยาม เครื่องรางของขลัง มีหลายรูปแบบใช้สำหรับตามร่างกายอย่างเช่น คล้องคอ คาดเอว ในปัจจุบันมีการสร้างปรับเปลี่ยนหน้าตา และพัฒนาการขึ้นตามความเจริญของบ้านเมืองและยังแยกย่อยทำเป็นเครื่องคาด เอาไว้คลองคอ หรือพกเป็นผ้ายันต์ สายสิญจน์ แล้วแต่ความนิยม บนความหมายเครื่องรางของขลังแบ่งออกเป็น 2 ประเภท เครื่องราง และเครื่องปลุกเสก
เครื่องรางของขลัง (http://www.kruangrang.com)
(https://sv1.picz.in.th/images/2020/01/22/RCb9Og.jpg)
เครื่องรางของขลังหรือวัตถุมงคลเป็นถือเป็นศาสตร์อีกอย่างหนึ่งที่ผู้ใช้ไม่ต้องเข้าไปทำพิธีกรรมด้วยตัวเองเช่น การสักยัน ครอบครู เพราะอาจไม่สะดวกสำหรับบางคนสำหรับงานราชการ วัตถุมงคล มีอิทธิฤทธิ์แตกต่างกันออกไปเช่น แคล้วคลาดปลอดภัย กันคุณไสย กันภูติผีวิญญาณดับความกลัว หรือช่วยในเรื่องของการงาน ค้าขาย เสน่ห์ เสริมดวง เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจแสดงบ่งบอกว่าเราเป็นชาวพุทธเครื่องรางของขลัง เชื่อกันว่าถูกใช้กันทุกเผ่าพันธุ์ ทุกชาติ แท้จริงแล้วมนุษย์มีความเชื่อกันว่าเป็นเครื่องคุ้มคลองให้รอดพ้นความตาย อำนาจเหนือธรรมชาติ ในยุคแรกๆอาจใช้เป็นพวกการร้อยลูกปัดทำขึ้นจากดิน หิน ตลอดจนโลหะ นับว่าเป็นของขลังในยุคแรกๆของสยาม เครื่องรางของขลัง มีหลายรูปแบบใช้สำหรับตามร่างกายอย่างเช่น คล้องคอ คาดเอว ในปัจจุบันมีการสร้างปรับเปลี่ยนหน้าตา และพัฒนาการขึ้นตามความเจริญของบ้านเมืองและยังแยกย่อยทำเป็นเครื่องคาด เอาไว้คลองคอ หรือพกเป็นผ้ายันต์ สายสิญจน์ แล้วแต่ความนิยม บนความหมายเครื่องรางของขลังแบ่งออกเป็น 2 ประเภท เครื่องราง และเครื่องปลุกเสก
เครื่องรางของขลัง (http://www.kruangrang.com)
หัวข้อ: ใครรู้เรื่องการปฎิบัติวิปัสสนาบ้างคร
เริ่มหัวข้อโดย: เกียรติคุณ ที่ ธันวาคม 07, 2019, 09:53:06 PM
สิ่งที่ผมจะกล่าวจากนี้ผู้รู้ย่อมรู้ได้เฉพาะตน คือ ปัจจัตตัง ซึ่งผมยังเป็นเพียงผู้ไม่รู้เท่านั้นแค่แลกเปลี่ยนความรู้เห็นกันครับ ดังนั้นมีทั้งของจริงและไม่จริงตามปะสาปุถุชน ท่านต้องแยกแยะเอาครับ เพื่อให้รู้ว่าธรรมของพระพุทธเจ้าให้ผลได้ไม่จำกัดกาล ดังนี้...
- นั่นยังไม่ได้เห็นไตรลักษณ์จริงด้วยจิต มันเห็นโดยความหมายรู้อารมณ์ ธัมมะวิจยะที่เป็นองค์ธรรมแท้จึงยังไม่เกิด เพราะเหตุยังไม่พอ ทำสะสมไปเรื่อยๆ เหตุยังไม่พอหรือยังไม่ทำจะไปเอาผลซะแล้วมันไม่ได้ เมื่อเหตุอันไหนเต็มธรรมข้อนั้นจะแสดงตลอดเวลาโดยไม่ใช่ความจดจำ
- เมื่อไหร่เห็นจริงจิตทำความตรึกที่เป็นองค์ธรรม คือ การแนบแน่นปักแน่วแน่สภาวะธรรมไม่คลาดเคลื่อน ความตรึกไม่ใช่ตัวรู้ นิมิตไม่ใช่ตัวรู้ ธัมมะวิจะยะไม่ใช่ตัวรู้ ตัวรู้ไม่ใช่ปัญญา แต่เพราะความรู้เห็นตามจริงของตัวรู้จึงเป็นปัญญา จิตมันทำของมันเอง ตัวรู้เป็นแค่ผู้ดู ผู้รับรู้ แล้วถึงความรู้นั้น
- ทุกอย่างทั้งหมดล้วนเป็นกรรม และความสืบต่อของมัน มีเจตนาเป็นใหญ่จากความเอาใจเข้ายึดครอง
..กรรมนี้ๆเป็นทุกข์ ด้วยความข้องแวะของใจ
..กรรมนี้ๆเป็นสุข ด้วยความไม่ข้องแวะของใจ
..กรรมบถแจ้งชัดในใจ
..เห็นความล่วงไปสืบไปในภายใน เห็นความล่วงไปสืบไปในภายนอก
..เห็นสิ่งที่ควรละ เห็นสิ่งที่ควรเจริญ เห็นเหตุปัจจัย เห็นความตั้งอยู่ เห็นความเสื่อมไป ถึงพระรัตนตรัย
..เข้าถึงกุศลกรรมบถ 10 มีสัมมาทิฏฐิเข้าถึงสัทธาอันประกอบด้วยปัญญา
..ถึงความว่าง ความไม่มี ความสละคืน
- (บางท่านเหตุไม่พอก็เห็นทีละอย่าง ต้องทำสะสมไปแบบสาสวะจนถึงอนาสวะ ..บางท่านเหตุเต็มแล้วจิตก็จะเดินเข้าในคราวเดียวด้วยรอบ 3 อาการ 12)
- (พระโสดาบันขึ้นไปจึงไม่เหลื่อมในศีลของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระบรมศาสดา ถึงพระพุทธเจ้า รู้ว่าพระพุทธเจ้ามีจริง ไม่มีพระพุทธเจ้า จะไม่มีพระธรรม ไม่มีพระสงฆ์ ไม่ลังเลสงสัย ไม่แคลงใจ เห็นความเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป มีใจออกจากความหมายมั่นเข้ายึดครอง)
บทความทั้งหมดเป็นเพียงความรู้สัมผัสได้จริงของปุถุชนเท่านั้นนะครับ ยังอยู่เพียงการสละคืนอย่างปุถุชน แค่น้อมไปในจิตของพระอริยะ ผมไม่กล่าวเกินกว่าสิ่งที่เข้าถึง เพราะเป็นการอวดอุตริ หากพูดถึงทางบรรลุมีมากในพระไตรที่พระพุทธศาสดาตรัสสอนไว้ดีแล้ว อยู่ที่ท่านจะทำให้เข้าถึงได้ตามเหตุ คือ บารมีสะสมของท่านเองครับ
ขอให้ถึงธรรมโดยไวครับแล้วเผื่อแผ่แก่หมู่สัตว์สืบสานต่อพระพุทธศาสนาสืบไปครับ สาธุ
- นั่นยังไม่ได้เห็นไตรลักษณ์จริงด้วยจิต มันเห็นโดยความหมายรู้อารมณ์ ธัมมะวิจยะที่เป็นองค์ธรรมแท้จึงยังไม่เกิด เพราะเหตุยังไม่พอ ทำสะสมไปเรื่อยๆ เหตุยังไม่พอหรือยังไม่ทำจะไปเอาผลซะแล้วมันไม่ได้ เมื่อเหตุอันไหนเต็มธรรมข้อนั้นจะแสดงตลอดเวลาโดยไม่ใช่ความจดจำ
- เมื่อไหร่เห็นจริงจิตทำความตรึกที่เป็นองค์ธรรม คือ การแนบแน่นปักแน่วแน่สภาวะธรรมไม่คลาดเคลื่อน ความตรึกไม่ใช่ตัวรู้ นิมิตไม่ใช่ตัวรู้ ธัมมะวิจะยะไม่ใช่ตัวรู้ ตัวรู้ไม่ใช่ปัญญา แต่เพราะความรู้เห็นตามจริงของตัวรู้จึงเป็นปัญญา จิตมันทำของมันเอง ตัวรู้เป็นแค่ผู้ดู ผู้รับรู้ แล้วถึงความรู้นั้น
- ทุกอย่างทั้งหมดล้วนเป็นกรรม และความสืบต่อของมัน มีเจตนาเป็นใหญ่จากความเอาใจเข้ายึดครอง
..กรรมนี้ๆเป็นทุกข์ ด้วยความข้องแวะของใจ
..กรรมนี้ๆเป็นสุข ด้วยความไม่ข้องแวะของใจ
..กรรมบถแจ้งชัดในใจ
..เห็นความล่วงไปสืบไปในภายใน เห็นความล่วงไปสืบไปในภายนอก
..เห็นสิ่งที่ควรละ เห็นสิ่งที่ควรเจริญ เห็นเหตุปัจจัย เห็นความตั้งอยู่ เห็นความเสื่อมไป ถึงพระรัตนตรัย
..เข้าถึงกุศลกรรมบถ 10 มีสัมมาทิฏฐิเข้าถึงสัทธาอันประกอบด้วยปัญญา
..ถึงความว่าง ความไม่มี ความสละคืน
- (บางท่านเหตุไม่พอก็เห็นทีละอย่าง ต้องทำสะสมไปแบบสาสวะจนถึงอนาสวะ ..บางท่านเหตุเต็มแล้วจิตก็จะเดินเข้าในคราวเดียวด้วยรอบ 3 อาการ 12)
- (พระโสดาบันขึ้นไปจึงไม่เหลื่อมในศีลของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระบรมศาสดา ถึงพระพุทธเจ้า รู้ว่าพระพุทธเจ้ามีจริง ไม่มีพระพุทธเจ้า จะไม่มีพระธรรม ไม่มีพระสงฆ์ ไม่ลังเลสงสัย ไม่แคลงใจ เห็นความเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป มีใจออกจากความหมายมั่นเข้ายึดครอง)
บทความทั้งหมดเป็นเพียงความรู้สัมผัสได้จริงของปุถุชนเท่านั้นนะครับ ยังอยู่เพียงการสละคืนอย่างปุถุชน แค่น้อมไปในจิตของพระอริยะ ผมไม่กล่าวเกินกว่าสิ่งที่เข้าถึง เพราะเป็นการอวดอุตริ หากพูดถึงทางบรรลุมีมากในพระไตรที่พระพุทธศาสดาตรัสสอนไว้ดีแล้ว อยู่ที่ท่านจะทำให้เข้าถึงได้ตามเหตุ คือ บารมีสะสมของท่านเองครับ
ขอให้ถึงธรรมโดยไวครับแล้วเผื่อแผ่แก่หมู่สัตว์สืบสานต่อพระพุทธศาสนาสืบไปครับ สาธุ
หัวข้อ: ใครรู้เรื่องการปฎิบัติวิปัสสนาบ้างคร
เริ่มหัวข้อโดย: มุ่ยซัน ที่ ธันวาคม 15, 2019, 10:03:59 PM
แค่กำหนดรู้ทันจะคิดดับๆ เห็นจะพูด ทำ คิด ได้ ก็ได้ปัญญาหลุดพ้น ฉลาดได้ทุกเรื่อง
จากสายสืบนิสัยศาสตร์
จากสายสืบนิสัยศาสตร์