หัวข้อ: ช้างกับกิ่งไม้
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหน้าวัด ที่ สิงหาคม 25, 2010, 05:53:45 PM
ช้างกับกิ่งไม้
คนอินเดียเวลาจะฝึกลูกช้างให้เชื่อง ไม่ให้หนีไปไหนจะผูกลูกช้างไว้กับวัตถุขาดใหญ่ที่ไม่อาจขยับเขยื้อนได้ เช่น ต้นไม้ใหญ่ ซึ่งไม่ว่าลูกช้างจะดึงหรือลากอย่างไร ก็ไม่อาจหลุดพ้นเป็นอิสระได้ สิ่งนี้ เอง เป็น การจดจำว่า "ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ในสัตว์"
ดั้งนั้นหลังจากที่พยายามอย่างเต็มที่เเละเป็นเวลานานพอ เเต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จลูกช้างจะยอมเเพ้ไปเองเเละเชื่อว่าไม่ว่าจะอย่างไร ก็ไม่อาจหนีไปไหนได้
ท้ายที่สุด เมื่อลูกช้างโตเต็มที่น้ำหนักหลายตัน คนเลี้ยงก็อาจผูกช้างไว้กับกิ่งไม้ก็พอมันจะไม่หนีไปไหน อันที่จริงมันไม่คิดเเม้เเต่จะลองหนีเลยด้วยซ้ำ
คูณเคยรู้สึกเช่นนี้ ไหม ? เหมือนผูกติดกับสิ่งที่ไปไหนมาไหนไม่ได้เเละไม่อาจหลุดพ้นเป็นอิสระหรือ ติดอยู่กับรูปเเบบสังคมชีวิตที่ซ้ำซากเหมือนไม่มีทางเลือกอื่น
ถ้าคุณไม่อยากทำงานแบบเดิมๆ หรือทำอะไรซ้ำซากๆ จำเจคุณก็ไม่ต้องทำ
พวกเราสามารถเลือกที่จะอยู่ เลือกที่จะเป็น ตามที่ใจเราปราถนา
เเล้วคุณจะพบว่า สิ่งที่ผูกติดคุณไว้ เป็นเพียงกิ่งไม้ เล็กๆ เท่านั้น
คนอินเดียเวลาจะฝึกลูกช้างให้เชื่อง ไม่ให้หนีไปไหนจะผูกลูกช้างไว้กับวัตถุขาดใหญ่ที่ไม่อาจขยับเขยื้อนได้ เช่น ต้นไม้ใหญ่ ซึ่งไม่ว่าลูกช้างจะดึงหรือลากอย่างไร ก็ไม่อาจหลุดพ้นเป็นอิสระได้ สิ่งนี้ เอง เป็น การจดจำว่า "ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ในสัตว์"
ดั้งนั้นหลังจากที่พยายามอย่างเต็มที่เเละเป็นเวลานานพอ เเต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จลูกช้างจะยอมเเพ้ไปเองเเละเชื่อว่าไม่ว่าจะอย่างไร ก็ไม่อาจหนีไปไหนได้
ท้ายที่สุด เมื่อลูกช้างโตเต็มที่น้ำหนักหลายตัน คนเลี้ยงก็อาจผูกช้างไว้กับกิ่งไม้ก็พอมันจะไม่หนีไปไหน อันที่จริงมันไม่คิดเเม้เเต่จะลองหนีเลยด้วยซ้ำ
คูณเคยรู้สึกเช่นนี้ ไหม ? เหมือนผูกติดกับสิ่งที่ไปไหนมาไหนไม่ได้เเละไม่อาจหลุดพ้นเป็นอิสระหรือ ติดอยู่กับรูปเเบบสังคมชีวิตที่ซ้ำซากเหมือนไม่มีทางเลือกอื่น
ถ้าคุณไม่อยากทำงานแบบเดิมๆ หรือทำอะไรซ้ำซากๆ จำเจคุณก็ไม่ต้องทำ
พวกเราสามารถเลือกที่จะอยู่ เลือกที่จะเป็น ตามที่ใจเราปราถนา
เเล้วคุณจะพบว่า สิ่งที่ผูกติดคุณไว้ เป็นเพียงกิ่งไม้ เล็กๆ เท่านั้น