หัวข้อ: กินเหล้าไม่ถึงกับเมาแล้วนั่งสมาธิ
เริ่มหัวข้อโดย: ใจเย็น ที่ มกราคม 07, 2013, 03:43:45 PM
ขอเรียนถามท่านผู้รู้ทั้งหลายครับ เรื่องการดื่มเหล้าแล้วมานั่งสมาธิมันจะเป็นบาป หรือจะได้บุญไหม
ส่วนตัวผมมีความเห็นว่า เรื่องบุญเรื่องบาปนั้นมันแยกกัน และหากเราทำบาปด้วยการดื่มเบียร์แล้วนั่งสมาธิภาวนาที่ถือว่าเป็นการสร้างบุญ บาปบุญเราก็น่าจะได้ทั้ง 2 อย่างหากแยกส่วนกันแล้ว
และอีกอย่างนะครับผมเข้าใจว่าศีลข้อ 5. ห้ามดื่มสุราเมรัย อันเป็นที่ตั้งของความประมาท แต่การที่ผมดื่มแล้วไม่ได้ไปผิดศีลข้ออื่นด้วยฤทธิ์เบียรกลับยังครองสติได้ดีแถมมีสมาธิในการภาสนาด้วย ผมเลยเข้าใจเอาเองว่าการดื่มเบียร์(ไม่เป็นอาจิณ)แล้วผมไม่มีความประมาท มีสติ มีความยับยั้งชั่งใจ แล้วมานั่งสมาธิภาวนาโดยรู้สึกว่าใจเย็น โล่ง และเป็นสมาธิ
หากพิจารณาว่าบุญบาปอยู่ที่ใจ ผมก็น่าจะได้บุญ แม้จะดื่มเบียร์ก็ตาม ก็ไม่รู้ว่าจะตีความแบบเข้าข้างตัวเองประเภทว่าเอาแต่ได้มากไปหรือเปล่านะครับ
ก็ขอให้ท่านทั้งหลายช่วยแนะนำ วิจารณ์ และให้ความเห็นในทรรษณะของท่านด้วยครับ
ส่วนตัวผมมีความเห็นว่า เรื่องบุญเรื่องบาปนั้นมันแยกกัน และหากเราทำบาปด้วยการดื่มเบียร์แล้วนั่งสมาธิภาวนาที่ถือว่าเป็นการสร้างบุญ บาปบุญเราก็น่าจะได้ทั้ง 2 อย่างหากแยกส่วนกันแล้ว
และอีกอย่างนะครับผมเข้าใจว่าศีลข้อ 5. ห้ามดื่มสุราเมรัย อันเป็นที่ตั้งของความประมาท แต่การที่ผมดื่มแล้วไม่ได้ไปผิดศีลข้ออื่นด้วยฤทธิ์เบียรกลับยังครองสติได้ดีแถมมีสมาธิในการภาสนาด้วย ผมเลยเข้าใจเอาเองว่าการดื่มเบียร์(ไม่เป็นอาจิณ)แล้วผมไม่มีความประมาท มีสติ มีความยับยั้งชั่งใจ แล้วมานั่งสมาธิภาวนาโดยรู้สึกว่าใจเย็น โล่ง และเป็นสมาธิ
หากพิจารณาว่าบุญบาปอยู่ที่ใจ ผมก็น่าจะได้บุญ แม้จะดื่มเบียร์ก็ตาม ก็ไม่รู้ว่าจะตีความแบบเข้าข้างตัวเองประเภทว่าเอาแต่ได้มากไปหรือเปล่านะครับ
ก็ขอให้ท่านทั้งหลายช่วยแนะนำ วิจารณ์ และให้ความเห็นในทรรษณะของท่านด้วยครับ
หัวข้อ: กินเหล้าไม่ถึงกับเมาแล้วนั่งสมาธิ
เริ่มหัวข้อโดย: เกียรติคุณ ที่ มกราคม 14, 2013, 08:27:22 AM
- โดยปกติแล้วการดื่มเหล้าจะทำให้ขาดสติ จากคนที่ดีกลายเป็นคนที่กระทำในอกุศลได้โดยง่าย คิดได้ปุ๊บทำปั๊บเลย โดยขาดการวิเคราะห์ไตร่ตรองถึงข้อดีและข้อเสียก่อน
- ดังนั้นเมื่อไม่อาจคงกุศลจิตและกุศลกรรมใดๆได้ท่านจึงห้ามไม่ให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม และ พระสงฆ์ ด้วยเหตุเพราะอาจจะมีจิตคิดอกุศลต่อพระพุทธเจ้าอันจะทำให้เราเป็นบาปจากกรรมทางความคิด หรือ มโนกรรมนั้นๆ
- ขณะจิตที่ดื่มเหล้า มีความยินดีพอใจใคร่ได้ในเหล้าขณะนั้นเป็นอกุศลจิตเสพย์ตามความโลภทะยานอยากพอใจยินดีของตน สภาพจิตนี้เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป ขณะที่จิตคิดและทำในกุศลคือเจริญสมาธิมีสติระลึกรู้ตั้งมั่นครองกายและใจไว้อยู่ไม่ให้กระทำในอกุศลจิตและอกุศลกรรมใดๆ ขณะนั้นเป็นกุศล เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป จะเห็นได้ว่า จิต+เจตสิกทุกดวง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป แล้วตัวใหม่ก็เกิดขึ้นมา ตั้งอยู่ ดับไป สลับกันไปมาอย่างนี้ ดังนั้นต้องดูที่กรรม คือ เจตนาในการกระทำทาง กาย วาจา ใจ ในขณะจิตนั้น เพราะกุศลและอกุศลเกิดแลดับสลับกันไปตลอดเวลา ขึ้นอยู่กับว่าเรามีสติระลึกรู้พิจารณาแยกแยะมากน้อยเท่าใด
- การดื่มสุราแล้วเจริญสมาธินั้น หากมีการเจริญสติ(ดูในสติปีฏฐาน) และ สมาธิน้อยไม่เข้าถึงสัมมาสติและสัมมาสมาธิแล้ว การจะเห็นตามจริงใน รูป เวทนา จิต ธรรม จะเป็นไปได้น้อยมาก
- ดูถึงเหตุอันไม่ควรในการดื่มเหล้าแล้วกระทำหรือเจริญในพระพุทธศาสนาตามประวัติพระสาคตเถระ ตาม Link นี้ครับ
http://www.larnbuddhism.com/atatakka/pratera/pratera21.html (http://www.larnbuddhism.com/atatakka/pratera/pratera21.html)
วิธีการทรงอารมณ์เจริญในศีล ดูตาม Link นี้ครับ เป็นวิธีง่ายๆที่ให้ผลได้ไม่จำกัดกาลที่พระราชพรหมญาณท่านสอนไว้ครับ
http://www.watkoh.com/forum/showthread.php?4312-การทรงอารมณ์(ฌาน)ในศีล (http://www.watkoh.com/forum/showthread.php?4312-การทรงอารมณ์(ฌาน)ในศีล)
- ดังนั้นเมื่อไม่อาจคงกุศลจิตและกุศลกรรมใดๆได้ท่านจึงห้ามไม่ให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม และ พระสงฆ์ ด้วยเหตุเพราะอาจจะมีจิตคิดอกุศลต่อพระพุทธเจ้าอันจะทำให้เราเป็นบาปจากกรรมทางความคิด หรือ มโนกรรมนั้นๆ
- ขณะจิตที่ดื่มเหล้า มีความยินดีพอใจใคร่ได้ในเหล้าขณะนั้นเป็นอกุศลจิตเสพย์ตามความโลภทะยานอยากพอใจยินดีของตน สภาพจิตนี้เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป ขณะที่จิตคิดและทำในกุศลคือเจริญสมาธิมีสติระลึกรู้ตั้งมั่นครองกายและใจไว้อยู่ไม่ให้กระทำในอกุศลจิตและอกุศลกรรมใดๆ ขณะนั้นเป็นกุศล เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป จะเห็นได้ว่า จิต+เจตสิกทุกดวง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป แล้วตัวใหม่ก็เกิดขึ้นมา ตั้งอยู่ ดับไป สลับกันไปมาอย่างนี้ ดังนั้นต้องดูที่กรรม คือ เจตนาในการกระทำทาง กาย วาจา ใจ ในขณะจิตนั้น เพราะกุศลและอกุศลเกิดแลดับสลับกันไปตลอดเวลา ขึ้นอยู่กับว่าเรามีสติระลึกรู้พิจารณาแยกแยะมากน้อยเท่าใด
- การดื่มสุราแล้วเจริญสมาธินั้น หากมีการเจริญสติ(ดูในสติปีฏฐาน) และ สมาธิน้อยไม่เข้าถึงสัมมาสติและสัมมาสมาธิแล้ว การจะเห็นตามจริงใน รูป เวทนา จิต ธรรม จะเป็นไปได้น้อยมาก
- ดูถึงเหตุอันไม่ควรในการดื่มเหล้าแล้วกระทำหรือเจริญในพระพุทธศาสนาตามประวัติพระสาคตเถระ ตาม Link นี้ครับ
http://www.larnbuddhism.com/atatakka/pratera/pratera21.html (http://www.larnbuddhism.com/atatakka/pratera/pratera21.html)
วิธีการทรงอารมณ์เจริญในศีล ดูตาม Link นี้ครับ เป็นวิธีง่ายๆที่ให้ผลได้ไม่จำกัดกาลที่พระราชพรหมญาณท่านสอนไว้ครับ
http://www.watkoh.com/forum/showthread.php?4312-การทรงอารมณ์(ฌาน)ในศีล (http://www.watkoh.com/forum/showthread.php?4312-การทรงอารมณ์(ฌาน)ในศีล)
หัวข้อ: กินเหล้าไม่ถึงกับเมาแล้วนั่งสมาธิ
เริ่มหัวข้อโดย: guk ที่ มกราคม 14, 2013, 05:49:37 PM
ขอแสดงความคิดเห็นด้วยนะคะ
การดื่มเหล้าแล้วสามารถประคองสตินั่งสมาธิได้นั้นถือว่าทำทั้งบุญและบาปไปพร้อมๆกัน
การดื่มเหล้าแต่ไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน ไม่เป็นภัยแก่ตัวเองเป็นสิ่งที่ดีค่ะ แต่ก็ยังถือว่าทำผิดศีลข้อที่5 คือเรื่องสุราเมรัย
พระพุทธเจ้าบัญญัติว่าองค์ประกอบที่บ่งบอกว่าทำผิดศีลข้อที่5 มีดังนี้
สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐาน (ดื่มน้ำเมา)
๑. สุราทีนํ อญฺญตรํ ของมึนเมามีสุราเป็นต้นอย่างใดอย่างหนึ่ง
๒. มทนียปาตุกมฺยตาจิตฺตํ จิตคิดอยากจะดื่มของมึนเมา
๓. ตชฺชํ วายามํ อาปชฺชติ ความพยายามเกิดแต่จิตนั้น
๔. ปีเต จ ปวิสติ ดื่มเข้าไปในลำคอ
หากกระทำครบองค์ประกอบ4ข้อนี้ก็ถือว่าผิดศีลค่ะ
พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า “การดื่มน้ำเมา คือสุรา และเมรัย อันบุคคลเสพแล้ว เจริญแล้วกระทำให้มากแล้ว ยังสัตว์ให้เป็นไปในนรกในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย” ผลแห่งการดื่มน้ำเมา คือสุรา และเมรัยอย่างเบาที่สุดย่อมยังความเป็นบ้าใบ้ให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็นมนุษย์ ::) ::)
แต่สำหรับเราหากนั่งสมาธิได้ มีความศรัทธาเชื่อถือในองค์พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์และปฏิบัติตามทางของพระพุทธเจ้า
ก็นับว่าประเสริฐสุดแล้วค่ะ ส่วนเรื่องศีลหากเรามีโอกาสรักษาได้ครบ5ข้อเราก็จะได้อานิสงก์เพิ่มขึ้นและจะทำให้เราปลอดภัยในการเดินทางในสังสารวัฏด้วย
การดื่มเหล้าแล้วสามารถประคองสตินั่งสมาธิได้นั้นถือว่าทำทั้งบุญและบาปไปพร้อมๆกัน
การดื่มเหล้าแต่ไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน ไม่เป็นภัยแก่ตัวเองเป็นสิ่งที่ดีค่ะ แต่ก็ยังถือว่าทำผิดศีลข้อที่5 คือเรื่องสุราเมรัย
พระพุทธเจ้าบัญญัติว่าองค์ประกอบที่บ่งบอกว่าทำผิดศีลข้อที่5 มีดังนี้
สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐาน (ดื่มน้ำเมา)
๑. สุราทีนํ อญฺญตรํ ของมึนเมามีสุราเป็นต้นอย่างใดอย่างหนึ่ง
๒. มทนียปาตุกมฺยตาจิตฺตํ จิตคิดอยากจะดื่มของมึนเมา
๓. ตชฺชํ วายามํ อาปชฺชติ ความพยายามเกิดแต่จิตนั้น
๔. ปีเต จ ปวิสติ ดื่มเข้าไปในลำคอ
หากกระทำครบองค์ประกอบ4ข้อนี้ก็ถือว่าผิดศีลค่ะ
พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า “การดื่มน้ำเมา คือสุรา และเมรัย อันบุคคลเสพแล้ว เจริญแล้วกระทำให้มากแล้ว ยังสัตว์ให้เป็นไปในนรกในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย” ผลแห่งการดื่มน้ำเมา คือสุรา และเมรัยอย่างเบาที่สุดย่อมยังความเป็นบ้าใบ้ให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็นมนุษย์ ::) ::)
แต่สำหรับเราหากนั่งสมาธิได้ มีความศรัทธาเชื่อถือในองค์พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์และปฏิบัติตามทางของพระพุทธเจ้า
ก็นับว่าประเสริฐสุดแล้วค่ะ ส่วนเรื่องศีลหากเรามีโอกาสรักษาได้ครบ5ข้อเราก็จะได้อานิสงก์เพิ่มขึ้นและจะทำให้เราปลอดภัยในการเดินทางในสังสารวัฏด้วย
หัวข้อ: กินเหล้าไม่ถึงกับเมาแล้วนั่งสมาธิ
เริ่มหัวข้อโดย: เกียรติคุณ ที่ มกราคม 15, 2013, 08:01:00 AM
สาธุครับท่าน guk เป็นประโยชน์อย่างสูงครับ ผมขอน้อมนำไปผฏิบัติด้วยครับ