หัวข้อ: ปิดทอง หลังพระ
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหน้าวัด ที่ พฤษภาคม 30, 2012, 11:22:35 AM
ปิดทอง หลังพระ
--------------------------------------------------------------------------------
เล่าสู่กันฟัง
หลังจากที่ได้สนทนากับเพื่อนร่วมงานท่านหนึ่ง ได้เล่าถึง
เรื่องราวของ ป้าบุญมา (เป็นนามสมมติ แต่ชื่อจริงไม่ทราบนะคะ)
ป้าบุญมา เธอเป็นคนหนึ่งที่ขยันทำมาหากิน เธอเล่าว่า ภายหลังที่เธอตาบอดไป 1 ข้าง สามีก็เลิกกับเธอ และเธอก็ต้องทำหน้าที่เลี้ยงลูกอีก 2 คน ป้าบุญมายากจน แต่เธอก็พยายามที่จะทำงานสุจริตด้วยการขายก๋วยเตี๋ยวบริเวณที่เล็กๆริมถนนแห่งหนึ่ง เธอต้องหยิบยืมเงินจากเพื่อนเพื่อมาลงทุนในการประกอบอาชีพ และเธอก็ต้องพยายามคืนต้นทุนให้กับเพื่อนทุกครั้ง กำไรในแต่ละวันก็ไม่มากนัก และเธอก็มีภาระที่จะส่งลูกเรียนหนังสือ จึงอยากจะมีทุนรอนมากกว่านี้อีกสักเล็กน้อย ด้วยความทุกข์ยาก เธอจึงตัดสินใจไปร้องขอความช่วยเหลือที่ พระบรมมหาราชวังที่สวนจิตรดา
เมื่อไปถึงที่นั่น ทหารผู้ดูแลถามว่า ป้าจะมาติดต่ออะไรหรือครับ ป้าบอกว่า ป้าจะมาเขียนหนังสือถึงในหลวงท่าน หลังจากฟังแล้ว ทหารท่านนั้นบอกป้า..เอาอย่างนี้นะครับ ให้ป้าเขียนเรื่องที่ป้าต้องการแล้วส่งเรื่องไปที่เขตก่อนนะครับ
ต่อมา ป้าก็ไปตามคำบอกกล่าว และก็กลับไปขายก๋วยเตี๋ยวในเวลาต่อมา
อีกไม่นานนัก วันหนึ่งก็มีรถคันหนึ่งมาจอดหน้าร้านป้า พร้อมกับมีข้าราชการอีก 2 คน เข้ามาคุยกับป้า สนทนาในเรื่องการทำมาหากินของป้า หลังจากนั้นข้าราชการท่านหนึ่งก็ถามว่า ป้าเคยเขียนจดหมายถึงในหลวงใช่ไหมครับ ป้าตอบว่า ใช่จ๊ะ แล้วป้าก็เล่าเรื่องให้กับข้าราชการท่านนั้นฟัง ป้าบอกว่าป้าต้องการ ประมาณ 1000-2000 บาท พอเป็นทุนทำมาหากิน ข้าราชการท่านนั้นจึงบอกว่า ป้าครับในหลวงได้รับจดหมายของป้าแล้วครับ และท่านก็ให้นำเงินพระราชทาน มาให้ป้า 4000 บาทครับ
ป้าบุญมาก็รู้สึกอึ้ง พร้อมกับนั่งร้องไห้ด้วยความซาบซึ้งใจในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์
และ เธอก็ตั้งใจที่จะประกอบอาชีพด้วยความสุจริตทั้งๆที่เธอเองก็อยากจะเอาเงินก้อนนี้ขึ้นไว้บูชา แต่เธอก็จำเป็นที่จะต้องใช้เงินเพื่อการประกอบอาชีพต่อไป
--------------------------------------------------------------------------------
เล่าสู่กันฟัง
หลังจากที่ได้สนทนากับเพื่อนร่วมงานท่านหนึ่ง ได้เล่าถึง
เรื่องราวของ ป้าบุญมา (เป็นนามสมมติ แต่ชื่อจริงไม่ทราบนะคะ)
ป้าบุญมา เธอเป็นคนหนึ่งที่ขยันทำมาหากิน เธอเล่าว่า ภายหลังที่เธอตาบอดไป 1 ข้าง สามีก็เลิกกับเธอ และเธอก็ต้องทำหน้าที่เลี้ยงลูกอีก 2 คน ป้าบุญมายากจน แต่เธอก็พยายามที่จะทำงานสุจริตด้วยการขายก๋วยเตี๋ยวบริเวณที่เล็กๆริมถนนแห่งหนึ่ง เธอต้องหยิบยืมเงินจากเพื่อนเพื่อมาลงทุนในการประกอบอาชีพ และเธอก็ต้องพยายามคืนต้นทุนให้กับเพื่อนทุกครั้ง กำไรในแต่ละวันก็ไม่มากนัก และเธอก็มีภาระที่จะส่งลูกเรียนหนังสือ จึงอยากจะมีทุนรอนมากกว่านี้อีกสักเล็กน้อย ด้วยความทุกข์ยาก เธอจึงตัดสินใจไปร้องขอความช่วยเหลือที่ พระบรมมหาราชวังที่สวนจิตรดา
เมื่อไปถึงที่นั่น ทหารผู้ดูแลถามว่า ป้าจะมาติดต่ออะไรหรือครับ ป้าบอกว่า ป้าจะมาเขียนหนังสือถึงในหลวงท่าน หลังจากฟังแล้ว ทหารท่านนั้นบอกป้า..เอาอย่างนี้นะครับ ให้ป้าเขียนเรื่องที่ป้าต้องการแล้วส่งเรื่องไปที่เขตก่อนนะครับ
ต่อมา ป้าก็ไปตามคำบอกกล่าว และก็กลับไปขายก๋วยเตี๋ยวในเวลาต่อมา
อีกไม่นานนัก วันหนึ่งก็มีรถคันหนึ่งมาจอดหน้าร้านป้า พร้อมกับมีข้าราชการอีก 2 คน เข้ามาคุยกับป้า สนทนาในเรื่องการทำมาหากินของป้า หลังจากนั้นข้าราชการท่านหนึ่งก็ถามว่า ป้าเคยเขียนจดหมายถึงในหลวงใช่ไหมครับ ป้าตอบว่า ใช่จ๊ะ แล้วป้าก็เล่าเรื่องให้กับข้าราชการท่านนั้นฟัง ป้าบอกว่าป้าต้องการ ประมาณ 1000-2000 บาท พอเป็นทุนทำมาหากิน ข้าราชการท่านนั้นจึงบอกว่า ป้าครับในหลวงได้รับจดหมายของป้าแล้วครับ และท่านก็ให้นำเงินพระราชทาน มาให้ป้า 4000 บาทครับ
ป้าบุญมาก็รู้สึกอึ้ง พร้อมกับนั่งร้องไห้ด้วยความซาบซึ้งใจในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์
และ เธอก็ตั้งใจที่จะประกอบอาชีพด้วยความสุจริตทั้งๆที่เธอเองก็อยากจะเอาเงินก้อนนี้ขึ้นไว้บูชา แต่เธอก็จำเป็นที่จะต้องใช้เงินเพื่อการประกอบอาชีพต่อไป