หัวข้อ: ชีวิตเป็นแค่สิ่งชั่วคราว เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหน้าวัด ที่ สิงหาคม 25, 2010, 05:23:53 PM ชีวิตเป็นแค่สิ่งชั่วคราว คนเราจะมีการสร้างความคุ้นเคยกับสิ่งต่าง ๆ ... และมีการสูญเสียความคุ้นเคย ในบางอย่างเกิดขึ้นค่อนข้างบ่อย... ซึ่งมันคือหลักฐานในการยืนยันว่าเรื่องราวต่าง ๆ ในชีวิตเป็นแค่สิ่งชั่วคราว.. สุดท้ายแล้ว...ไม่มีอะไรตั้งมั่นอยู่ได้อย่างถาวร... แต่ถึงแม้จะรู้ว่าโลกนี้ไม่มีสิ่งถาวร เรายังกลัวจะเสียบางความคุ้นเคยไป ขณะเดียวกันมีบางความคุ้นเคย หล่นหายโดยไม่รู้ตัว... เนื่องจากเรายึดความคุ้นเคยแต่ละชนิด ด้วยการถือมั่นไม่เท่ากัน... แต่ละคนมีวิธีจัดการเรื่องชั่วคราวที่อยู่ในชีวิตได้ไม่เหมือนกัน มีทั้งคนที่จัดการได้ดีและคนที่จัดการอะไรไม่ได้เลย บางเรื่อง (ชั่วคราว) ที่สูญหายไปทำให้คนเราพ่ายแพ้อย่างยาวนาน... มนุษย์ไม่ควรรู้สึกพ่ายแพ้ติดต่อกันนาน ๆ ... และการรู้สึกแพ้นั้นเราจะรู้สึกเกินกว่าสถานการณ์จริงเสมอ แพ้แค่ 3 ก็อาจรู้สึกว่าแพ้ถึง 10 ชีวิตคือการเดินทางผ่านเรื่องชั่วคราวจำนวนมาก และสุดท้ายชีวิตของเราแต่ละคนก็เป็นเรื่องชั่วคราว... ถ้าเราตระหนักให้รู้ชัด ๆ ว่ามันชั่วคราว.. ความทุกข์ในใจก็จะลดน้อยลงทันตาเห็น แต่อย่างว่า...เราตระหนักกันไม่ได้... เพราะไม่ยอมเรียนรู้ถึงความชั่วคราวในชีวิตอย่างจริงจัง แทบทุกวันเราจึงเอาเป็นเอาตายกับเรื่องต่าง ๆ ราวกับเรื่องเหล่านั้นคือความคงทนถาวรที่จะดำรงอยู่ตลอดไป ที่บอกว่า "เอาเป็นเอาตาย" ไม่ได้เกินความเป็นจริงเลย... เด็ก ๆ เอาเป็นเอาตายกับการเรียนพิเศษ... ผู้ใหญ่เอาเป็นเอาตายกับการทำงาน... ผู้ชายเอาเป็นเอาตายกับความใคร่... ผู้หญิงเอาเป็นเอาตายกับความรัก... บางเวลารู้สึกว่าสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น และกำลังเป็นอยู่ ในชีวิตคนเราล้วนเพ้อไปทั้งนั้น... ถ้าหยุดเพ้อลงบ้างก็ดี..การเกลียดใคร หรือรักใคร ก็เป็นการเพ้อ... ทั้งความรักและความเกลียดไม่ใช่สิ่งถาวร...มันเพิ่มขึ้น...ลดลง...สูญหายได้ การเข้าไปยึดถือ และแบกเอาไว้ ทำให้ชีวิตมีน้ำหนักเพิ่มขึ้น... อยู่อย่างเบา ๆ สบายตัวดีกว่า...โปรดสังเกตเวลาที่เราโกรธหรือเกลียดใคร ความไม่สบายใจ...ความขุ่นข้องใจ...ความหนักใจก็จะเกิดขึ้นในทันที... ขอบคุณบทความจาก..ทำดีดอทเน็ต |