หัวข้อ: นางมณโฑ ดอกมณฑา และหมาแก่ เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหน้าวัด ที่ กันยายน 17, 2010, 09:18:22 PM นางมณโฑ ดอกมณฑา และหมาแก่ (ตอนที่ ๑) แต่ปางก่อน... ดอนมดแดงอุดมด้วยแมกไม้ใหญ่ ระดาในฤดีแห่งพฤกษ์ไพร ชอุ่มใบไม้หนาแน่นพนา คัดเค้าเป็นตุ่ม เป็นหนามแหลม ผลิแซม แผ่กิ่ง ผายก้านปกป่า เย็นย่ำ น้ำค้าง พร่างพรมวนา คัดเค้าป่า ผลิดอกพราว ขาวเต็มต้น กลิ่นหอมไกล จากท้ายป่า ถึงหัวบ้าน ดอกลำดวน เบ่งบาน อวดไพรสณฑ์ เถากระเช้า สีดา ระย้ายล เลื้อยเลาะเกาะ ก่ายต้น ไม้เต็งรัง ปานว่า ผูกสมัคร รักใคร่ ต้นรังใหญ่ ผงาด วาดหวัง กระเช้าสีดา ฝักน้อย ประหนึ่งดัง ระฆังน้อย ล้อลม เพยรำพัน ฝักแก่จัด ก้านบน ผลปริแตก กางก้านแยก เป็นสาแหรก หิ้วกลีบฝัน แสงแดด สายลม บ่มทุกวัน ฝักเฉิดฉัน แห้งกรัง คาก้านแก้ว ครั้นยามสาย...สายลม โชยพานพัด เมล็ดพันธุ์ กำดัด ในกระเช้าแก้ว กระทบฝัก ดังกราว ช่างพราวแพรว หวานมิแล้ว ดังต้อง มนตร์เพลงไพร ไผ่บงป่ง แซมซ้อน กอแตกกิ่ง กอเกี่ยวกอ เบียดเสียด สีลำไผ่ ขับลำนำ ผสานเสียง ส่ำนกไพร ราวออดอ้อน อ่อนไหว แว่วกังวาน เรียวหนามไผ่ ทิ่มน่องสาว นมตั้งเต้า ยามสาวเจ้า เข้าป่า เก็บผักหวาน เห็ดขอนขาว...ขาวปาน ขานงคราญ ผลิหยัดก้าน บนขอน เก่าไม้แดง... นางมณโฑ เก็บเห็ดขอน แหย่ไข่มด ล้างสะอาด หมดจด ผึ่งจนแห้ง นำผักหวาน เห็ดขอนขาว ไข่มดแดง ตั้งหม้อแกง กลิ่นหอม ยั่วยวนใจ (http://www.thammaonline.com/index.php) |