สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma

มองเห็นโลกโดยธรรมนั้น  สำหรับปัจจุบันนี้ทุกวันนี้มีน้อยมาก  เพราะผู้คนตั้งมากมายใช้ชีวิตบนทางดิ้นรนตามสภาพแวดล้อมของสังคม ที่เปลี่ยนตามกาลเวลา วิวัฒนาการของโลกและสังคม ที่เราต้องพัฒนาตามของความทันสมัย เพื่อให้เทียบเท่า และมีของมีเกียติที่ตอบสนองความต้องการของตนเองด้วย และในครัวเรือนด้วย  ตามสภาพของสังคมในปัจจุบันนี้  ผู้ที่สมปรารถนาก็สุขไป  ผู้ที่ไม่สมปรารถนาก็ทุกข์ไป  แต่แล้วใครเล่าในโลกนี้ที่จะสมปรารถนาทุกอย่าง  คงไม่มีดอก  คนรวยที่มีทรัพย์สมบัติอันมากมายก็อาจที่สมปรารถนาในทรัพย์  แต่ก็พร่องเรื่องอื่นๆ  จึงเป็นทุกข์อยู่รำ่ไป  ส่วนคนจนที่แสวงหาทรัพย์ทั้งหลาย จะสมปรารถนาสักหนึ่งคนนั้นก็ทั้งยาก  จึงมีทุกข์มากกว่าคนรวย  เมื่อเรามีทุกข์  มีความไม่สบายใจ  ก็ต้องดิ้นรนหาทางออก  ดั่งที่เราห็นอยู่มากมายในปัจจุบันนี้  มากมายหลายหนทางด้วยกัน จนกล่าวถึงไม่มีหมด  บางบุคลก็แลเห็นโลกโดยปฐมกาลธรรม  จึงดำริโดยธรรม...ที่นี่วุ่นวายหนอ  ที่นี่ขัดข้องหนอ  แลแสวงหาทางออก  ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ตามสภาพแวดล้อมที่เราเจอกัลญาณธรรมที่ชี้แนะ  เมื่อศึกษาต่อก็เข้าใจในความหมายที่ว่า..มองเห็นโลกโดยธรรม..ช่างประเสริฐ์แท้หน่อเนื้อสมณะ   ครับการที่บุคลจะมองเห็นโลกโดยธรรมนั้นมีน้อยอยู่แล้วตามธรรมชาติของโลก   ยิ่งในสภาวะโลกแห่งปัจจุบันนี้แล้ว  ยิ่งน้อยเข้าไปทุกขณะ  ของขลัง  หวยดัง  มีอิทฤิทธิ์  คนแห่กันตรึม  แต่พอบอกว่ามันไมมีอะไร  มันเถียงอีก  ไม่มีไดยังงัยก็เห็นอยู่  ในยุคแห่งความสำคัญมั่นหมายในปัจจุบันนี้  ผู้คนเต็มไปด้วยทิฎฐิมานะ  จะเห็นได้ในความหลากหลายในการแข่งขัน  ไม่ว่าทางโลก และทางธรรม  รูปแบบต่างๆที่แข่งขันกันกระทำและแสดงออก  ช่างมากมายเหลือเกิน  ออกจากธรรมโดยธรรม[/b]จึงเป็นเรื่องยาก.....อัปปะกา  เต  มะนุสเสสุ    เยชะนา  ปาระคามิโน....ในหมู่มยุษย์ทั้งหลาย..ผู้ที่ถึงฝั่งแห่งพระนิพานมีน้อยนัก........อะถายัง  อิตะรา  ปะชา   ตืระเมวานุธาวะติ....หมู่มนุษย์นอกนั้นย่อมวิ่งเลาะตามฝั่งในนี้เอง      ...ธรรมมะออนไลน์ดอทคอม..รวมหลักธรรมแห่งความสงบ..จุดนัดพบของชาวพุทธ....สัมมาทิฎฐิ....

การที่เราฝึกหัดมองโลกในแง่ดีนั้น  จะทำให้เรานั้นเป็นผู้ที่คิดดีอยู่เสมอ  และเป็นผู้ที่มีใจกว้างมุมมองที่กว้างและมีเมตตาธรรม  เป็นธรรมของเทวดา  ที่มีหิริโอตัปปะ  อยู่ในตัวของมันเอง   เป็นสิ่งที่โลกและสังคนในปัจจุบันนี้ต้องการมันอย่างมากทีเดียว   ความเห็นแก่ตัวเป็นวิศัยทัศสน์ที่คับแคบ  ทำให้สังคมและบุคลรอบข้างนั้นเดือดร้อน  เมื่อเราเคยคิดดีทุกๆอย่างที่อยู่ใกล้เราจะลงเอยในทางที่ดี  เป็นสัมมาสังกัปโปในมรรค8
เขามีส่วน  เลวบ้าง  ช่างหัวเขา
จงเลือกเอา  ส่วนที่ดี   เขามีอยู่
เป็นประโยนช์  โลกบ้าง   ยังหน้าดู   
ส่วนที่ชั่ว   อย่าไปรู้   ของเขาเลย
จะหาคน   มีดี  แต่ส่วนเดียว
อย่ามัวเที่่ยว  ค้นหา   สหายเอ๋ย
เหมือนเที่ยวหา  หนวดเต่า  ตายเปล่าเอย
ฝึกให้เคย  มองแต่ดี  มีคุณจริง

ครับแค่หลักการที่ว่า  มองโลกในแง่ดีนั้น  เป็นสิ่งที่ทำได้ยากพอสมควรสำหรับคนอย่างเราที่ดำรงค์ตนเป็นบุคลสามัญชนทั่วไป  รวมด้วยมนุษย์ทุกชั้นวรรณะในสังคมไทย  ไม่เว้นแม้แต่ผู้ปฎิบัติธรรม  และผู้ที่กำลังศึกษาในธรรม  ถ้าผู้ที่ปฎิบัติธรรมอยู่   ใจไม่เที่ยงพอ ก็วอกแวกแล้วครับ  แต่สำหรับบุคลที่ปลงตก  ไม่เสียดายแม้แต่ชีวิต  ไม่อาลัยอาวรณ์ในสิ่งทั้งปวง  ด้วยหลักการของอนิจัง  และอนัตตา  ก็อาจเป็นบุคลที่สามารถทำใจดำรงค์คงที่ๆจะมองโลกและบุคลอื่นๆในแง่ดี ด้วยดีเสมอไป ......ทำไมละครับท่าน ที่เรานั้นไม่สามารถมองคนอื่นๆ หรือ  สังคม  หรือวิศัยทัศน์ที่ต่าง  ที่มีอยู่ในโลกนี้ได้ด้วยความใจกว้าง  ก็เพราะทิฎฐิที่เต็มไปด้วยอุปทานในขันธ์5 หรือ ตัวกูของกูตามที่หลวงพ่อพุทธทาสพูดเอาไว้  ปลงไม่ได้  ก็ทำใจไม่ได้  แม้เรียนจนจบด๊อกเตอร์  หรือปริญญาเอกเมืองนอกเมืองนา  แต่สิ่งที่เรียนนั้น  ก็ไม่สามารถช่วยให้เรามองโลกในแง่ดีได้เลย  โดยเฉพาะคนในสังคมปัจจุบัน    ถ้าสังคมในประเทศไทย  แบ่งเป็น  100%ของประชากร  คงมี10%เท่านั้นที่มีใจจริง  และอีก10%เป็นไปโดยหน้าที่การงานบังคับกระมั๋ง  ท่านสังเกตุมัยละในการดำรงค์ชีวิตของคนทุกวันนี้  ถ้าท่านลองสังเกตุกระผมคงคิดว่าเขียนไม่ผิด  ระดับนักการเมืองหรือผู้นำองค์กรต่างๆที่เป็นผู้นำระดับชุมชนจนถึงระดับปรเทศก็ยังมองโลกได้แค่นี้  ประสาอะไรกับชาวบ้านที่ยังขาดการศึกษา  ฉะนั้นการที่เราจะมองโลกในแง่ดีในมุมต่างๆ  จะบริสุทธิ์ได้  ก็ต้องอาศัยธรรมมะที่ปลงตกได้ในความอยากทั้งหลายเสียก่อนไม่มากก็น้อย  จึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่สุด  แต่การที่เราเริ่มฝึกมองในแง่ดีต่างๆ ไม่ว่าเราจะอยู่ในฐานะใดๆของโลกใบนี้  อันนี้มีคุณค่าต่อสังคมโลกอย่างมากมายทีเดียว  โดยไม่ต้องรอให้ปลงตกหรอก  โดยเฉพาะบุคลระดับผู้นำ  ฝึกให้เคย มองแต่ดี มีคุณจริง.....สัมมาทิฎฐิ.....

ยอดเยี่ยมมากเลยครับ กำลังอ่านเรื่อง มองแต่แง่ดีของเขาเถิด
คนเก่งคนฉลาด เขาจะรู้จักการเอาหูไปนาเอาตาไปไร่

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆคะ.....คะ..การที่เรามองโลกในแง่ดีมันก็ดี......คนเราบางคนยังเห็นประโยชน์ของตัวเองอย่างเดียวไม่สนใจคนอื่นเลยน่ากลัวจริงๆน้ำใจก็หายาก....
ต่อไปลูกหลานเราจะเป็นอย่างไรละนี้ :-[..

ครับ  น้ำใจนั้นเหมือนน้ำฝน  ที่ยังให้พื้นแผ่นดินมีความชุ่มชื้นฉันใด  น้ำใจก็ทำให้สังคมนั้นๆมีความร่มเย็นและอยู่เย็นเป็นสุข ได้ฉันนั้น คนที่มีธรรมของเทวดาอยู่ในใจ  ก็เปรียบเสมือนคนมีน้ำใจ และมีมุมมองที่ดี  เพราะความละอายต่อบาปและความเกรงกลัวต่อบาปแม้ในที่ลับหรือในที่แจ้ง  ความสำเหนี๊ยกในใจของมนุษย์เหล่านี้เท่านั้น  จะช่วยให้สังคมร่มเย็นขึ้น บ้านเมืองก็ไม่เร้าร้อน  ความละอายต่อบาปและความเกรงกลัวต่อบาป  และยังมีความที่เราสามารถปลงได้บ้างในชีวิต  จะทำให้มุมมองของเราดีโดยปริยาย....เดินตามรอยพ่อเป็นอยู่อย่างพอเพียง
พ่อของข้ามี3คน
พ่อคนที่ 1  คือพ่อผู้ให้ชีวิต      พ่อคนที่ 2 เล่า  คือพ่อผู้ให้แผ่นดินเป็นที่อยู่อาศัย   พ่อคนที่ 3  คือพ่อผู้ให้ดวงตา  .... ส่วนแม้ข้ามีเพียงหนึ่งเดียว
............................ปีนี้เป็นปีที่  2555  โลกได้วิวัฒนาการมาไกลเหลือเกิน  ผู้ที่เดินตามโลก และพัฒนาตามโลกก็ไม่รู้เท่าทันโลก  การดิ้นรนของผู้คนจึงมากมายเหลือเกิน  รักษาตัวเราและครอบครัวเราให้ดีในมุมมองของคำพระ  แล้วรัศมีใกล้เคียงจะค่อยๆดีตาม  เมื่อเรามีความมั่นคงในธรรมที่เป็นไปในทิศทางของการปลงได้บ้างไม่ว่ารูปธรรมนามธรรม  การที่เราฝึกมองในแง่มุมที่ดีก็จะมั่นคง  และจะค่อยเป็นไปตามธรรมชาติ  ไม่ต้องเอาชนะใครเลย   สุขแค่เลือกมองที่ดีก็มีแก่เรา.......สัมมาทิฎฐิ.....

 ;) ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ ครับ

ครับวันนี้ขอเรียนย่ำว่า  การที่เรานั้นจะมองอะไรๆที่ดีได้   มันต้องเกิดจากใจที่เป็นมุมมอง  ที่เข้าใจต่อธรรมมะอันลึกซึ่ง  ต่อการปลงตกในชีวิตและในบทความของชีวิต   ที่เต็มไปด้วยความทยานยาก  ที่มากด้วยตัณหาและความเย่อหยิ่งที่หลงตนเองด้วยทิฎฐิมานะต่างๆ  ปลงตกได้อย่างแท้จริง   ต่อความเข้าใจในการใคร่ครวญในอนิจจัง  และอนัตตาอย่างลึกซึ่ง  ที่คิดแล้วคิดอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  จนมันพาใจเราสังเวท  สลด  ปลงในความแตกดับของความไม่แน่นอน  จนไมมีตัวตนที่ยั่งยืนให้เราคิดว่าเป้นตัวเราหรือเป็นตัวใครที่แท้จริง  สักแต่ว่าเป็นมายาของธรรมชาติที่เกิดแล้วแตกสลายไปตามธรรมชาติของมัน  ไม่ใช่สัตว์  บุคล  ตัวตนเราเขา  เป็นเพียงแค่สักแต่ว่าธาตุตามธรรมชาติเท่านั้น.....
ความรู้สึกที่เห็นในสิ่งเหล่านี้จนเกิดเป็นความเบื่อหน่ายคลายความยากทั้งหลาย  ไม่ว่าทรัพย์หรือเกรียติหรือว่าชีวิตที่ดำรงค์อยู่  ปลงได้ไม่ต้อง 100%หรอกครับ  เดี๋ยวมันจะสมบูรณ์เกินไป  แค่มุมมองแค่นี้มันก็มากแล้ว  ไม่ว่าเราจะมีชีววิตธำรงค์อยู่ในแบบใดๆ  โกนหัวโล้นนุ่งห่มผ้าเหลืองก็ตามเถิด  หัวดำผ้าดำ  หรือหัวดำผ้าลาย  หรือจะแบบใหนๆ  คนที่ปลงได้แล้วโดยธรรมที่แท้จริง  จะมองโลกและคนรอบข้าง  และความเห็นที่แตกต่างทั้งหลาย   ด้วยมุมมองที่ดีเสมอไปตลอด  ตราบที่เขาดำรงค์มั่นในมุมมอง  แห่งอนัตตาธรรมด้วยสติและความมั่นคงในใจ......สัมมาทิฎฐิ.....

มองโลกในแง่ดี....เป็นสิ่งที่ทำได้ยาก....หากปราศจากหลักธรรมมะ...ของคำว่าปลงได้ด้วยใจจริงที่แท้จริง...บางคนก็ดัดจริต...บางคนก็เสแสร้ง....แต่บางคน บางท่านก็ใจดีมีเมตา  มองคนอื่นๆด้วยความการุณาจากใจของท่านเอง  อันนี้เป็นสิ่งที่หาได้ยากเช่นกันครับ.........วันนี้อ่านบทความประชาสัมพันธ์ของท่าน
: พิชญ์นันท์....ในเนื้อความของท่าน  ที่เชิญชวนชาวพุทธ...ก็เป็นสิทธ์ของท่านในการแสดงออกของพุทธสาวก  ทุกท่านมีสิทธ์ที่จะแสดงออก....แต่กระผมไม่เห็นด้วยในวิธี...ที่จริงนั้นชาวพุทธเราควรจะเร่งทำความเข้าใจในหลักธรรมคำสอนให้มากๆ ว่าวัตถุประสงค์ของคำสอนที่แท้จริงคืออะไร  หรือทำการวิตกวิจารณ์ในสัมมาทิฎฐิให้แตกฉาน  เพื่อปรับระดับความเห็นของเราให้ถูกต้องตามมุมองของศาสนาพุทธของเราอย่างแท้จริง จะได้ช่วยกันเผยแพร่คำสอนอันถูกต้อง  ไม่ใช่นำเอาอะไรมาสอนกันก็ไม่รู้  แล้วยังจะได้ช่วยเพื่อนมนุษย์ด้วยกันให้เขาได้คลายทุกข์ลงได้บ้าง  ตามหลักการความเป็นจริงของศาสนา   ส่วนความเห็นต่าง  หรือการกระทำที่แตกต่าง  ไม่ว่าเขาจะทำอย่างไร  มันก็เป็นเวรกรรมของเขาเอง  เป็นบาปแก่ตัวของเขาเอง.......ตราบใดที่มนุษย์ยังคงมีชีวิตอยู่ในโลกกลมๆใบนี้...ไม่มีใครที่จะสามารถทำลายพระพุทธศาสนาของเราได้  ท่านทั้งหลายจงสบายใจเถอะ   เพระศาสนาต่างๆนั้นก็คือตัวมนุษย์นั้นเอง   ความสมดุลย์ของโลกก็คือธรรมชาติ   ความผิดแปลกของโลกก็คือความคิดของมนุษย์.......มองโลกในแง่ดีวันนี้มาแปลกขออภัยครับ.......สัมมาทิฎฐิ......

มองโลกในแง่ดี....เป็นสิ่งที่ทำได้ยาก....หากปราศจากความเข้าใจในหลักธรรมที่แท้จริงของพระพุทธศาสนาจริงๆ....หลักธรรมที่แท้จริงนั้น.....ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการปลงตก..นี่เป็นคำพูดที่ง่ายและตรงที่สุด.......เข้าใจในชีวิตว่า..กระบวนการของชีวิตนั้นคืออะไรที่แท้จริง....มันเป็นตัวกูของๆกูจริงอย่างงั้นจริงหรือเปล่า.....หรือเป็นธรรมชาติของโลกกลมๆใบนี้...ที่สรรสร้างให้เราหลงไป....หรือพระเจ้าเป็นผู้สร้างชีวิตมา....เกิดมาแล้ว...ก็ต้องแก่..ต้องเจ็บ...และตายไป...ร่างกายแตกสลาย..กลับกลายเป็นความทรงจำ....นายดี...เหลือแต่ชื่อ...ถ้าทุกคนลืม..นายดีก็ไม่เหลืออะไรอีกเลย.แม้แต่ชื่อ.......คงเหลือแต่นายเลวที่ยังไม่ตายยังเหลือชีวิตอยู่สังขารอยู่ในโลกนี้..เดินผ่านหน้าบ้านเราอยู่เป็นประจำ...เราเรายังมองเห็นด้วยลูกกระตาอยู่เลย................ถ้าปลงไม่ตก...จะหัดมองโลกในแง่ดีจริงๆนั้นคงลำบาก...เพราะจิตสำนึกของมนุษย์ที่เรียนรู้มาตั้งแต่แรกเกิดนั้น..คือตัวกู..ของกู...การมองโลกในแง่ดีอย่างเป็นธรรมและบริสุทธิ์นั้นคงยากครับท่าน.............................แม้จะมองอย่างชาวโลก...ก็ยังดีกว่าเราไม่หัดมองเลย.....เขามีส่วน  เลวบ้าง  ช่างหัวเขา
จงเลือกเอา  ส่วนที่ดี   เขามีอยู่
เป็นประโยนช์  โลกบ้าง   ยังหน้าดู  
ส่วนที่ชั่ว   อย่าไปรู้   ของเขาเลย
จะหาคน   มีดี  แต่ส่วนเดียว
อย่ามัวเที่่ยว  ค้นหา   สหายเอ๋ย
เหมือนเที่ยวหา  หนวดเต่า  ตายเปล่าเอย
ฝึกให้เคย  มองแต่ดี  มีคุณจริง