สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma

 วันหนึ่งท่านมหากาลเห็นชาวเมืองพากันถือดอกไม้ธูปเทียนไปฟังธรรม ท่านจึงตามคนเหล่านั้นไปด้วย เมื่อพระพุทธองค์เทศนาธรรมเสร็จแล้ว ท่านเกิดเห็นโทษของโภคะและทรัพย์สมบัติทั้งหลาย จึงสละแล้วขอบวช
ท่านพระมหากาลได้ขอเรียนวิปัสสนา สมาทานพระกรรมฐานจากพระพุทธองค์ ถือธุดงค์อยู่ในป่าช้า

วันหนึ่ง มีคนนำศพมาให้คนเฝ้าป่าช้าทำการเผา  คนเฝ้าจึงไปกราบเรียนท่านให้มาปลงกรรมฐาน  ท่านไปในเวลาศพกำลังถูกเผาไหม้  ศพเริ่มเกรียมมีสีเหมือนกับแม่โคด่าง  เท้างอหงิกห้อยลง มือทั้ง ๒ กำเข้า หนังหน้าผากกำลังลอกออก ท่านเริ่มปลงกรรมฐานขั้นต้นว่า

 “อิทํ  สรีรํ  อิทาเนว  โอโลเกนฺตานํ  อปริยนฺตีกรํ  หุตฺวา  อิทาเนว  ขยปฺปตฺตํ  วยปฺปตฺตํ”

  เมื่อก่อนสรีระนี้ทำให้คนทั้งหลายแลดูแล้วเกิดความกระสัน ไม่วายหลงรักเลย  แต่บัดนี้ถึงความสิ้นไป  ถึงความเสื่อมสลายไปแล้ว

 ท่าน  พระมหากาล กลับไปที่พักกลางคืนนั่งขัดสมาธิพิจารณากรรมฐานขั้นต่อไป ว่า

   อนิจฺจา  วต  สงฺขารา           อุปฺปาทวยธมฺมิโน
   อุปฺปชฺชิตฺวา  นิรุชฺฌนฺติ       เตสํ  วูปสโม  สุโข

 ต่อจากนั้นก็เจริญวิปัสสนาอย่างเต็มที่  ในไม่ช้าท่านก็ได้บรรลุพระอรหันต์พร้อมด้วยปฏิสัมภิทา ๔  

 ที่มา
-   นวสีวถิกาปัพพะ
-   วิปัสสนากรรมฐาน รจนาโดย พระเมพสิทธิมุนี (โชดก ญาณสิทฺธิ ป.ธ. ๙ )


(https://lh4.googleusercontent.com/-6_9IedEcY4s/T937-Gc-MFI/AAAAAAAAAx8/OChsDs8tvTo/s500/pacha.gif)

มีเว็บให้อ่านมั้ยครับอยากอ่านอะครับ

สาธุ สาธุ สาธุ