หัวข้อ: คนพิการ สามารถถือศีล บวชเป็น พราหม หรือฤษี ได้ไหมครับ
เริ่มหัวข้อโดย: สุนัน ที่ กรกฎาคม 16, 2016, 07:56:13 AM
หรือว่า ถือศีลอย่างไรก็ได้ที่ ที่เป็นเหมือนพระ ครับ
หัวข้อ: คนพิการ สามารถถือศีล บวชเป็น พราหม หรือ
เริ่มหัวข้อโดย: เกียรติคุณ ที่ กรกฎาคม 16, 2016, 11:48:07 PM
ศีล คนพิการเป็นโรคก็มีได้ ดูท่านสุปปพุทธกุฏฐิเป็นตัวอย่าง ซึ่งท่านกก้จัดว่าเป็นผู้พิการ มีโรคที่กห้ามบวช
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=25&A=2900&Z=2970 (http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=25&A=2900&Z=2970)
ลำดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนี้แล้ว ได้ทรงเปล่ง
อุทานนี้ในเวลานั้นว่า
บุรุษผู้เป็นบัณฑิต พึงละเว้นบาปทั้งหลายในสัตว์โลก เหมือน
บุรุษผู้มีจักษุ เมื่อทางอื่นที่จะก้าวไปมีอยู่ ย่อมหลีกที่อันไม่
ราบเรียบเสียฉะนั้น ฯ
ทำศีล ๕ ทางกาย และ วาจา ให้ลงใจให้ได้ก่อน เมื่อลงใจได้ ให้ถือเอากุศลกรรมบถ ๑๐ เมื่อกุศลกรรมบถ ๑๐ ลงใจได้ ท่านเรียก จิตแล่นลงสู่มรรค อันนี้เป็นโสดาปัตติมรรค มีความเห็นชอบ ครองเพศฆราวาสถือเอาศีล ๕ อันเป็นกรรมบถ ๑๐ นี้ตลอดชีวิต พระโสดาบันขึ้นไปจึงจะถือ ศีล ๕ อันเป็นกุศลกรรมบถ 10 นี้ได้ครบ ถ้าทำศีล ๕ ไม่ได้ ก็ถึงกรรมบถ ๑๐ ไม่ได้
เมื่อจิตแล่นลงมรรค มีศีลลงใจได้จะรู้ทันทีว่า "เจตนาที่ยังกุศลธรรมทั้งปวงให้เกิดขึ้น เพื่อละเว้นบาปอกุศลหรือทำให้อกุศลธรรมทั้งปวงนั้นสิ้นไป คือ ศีล..ศีลลงใจมันเป็นอย่างนี้ จึงกล่าวว่า เจตนาเป็นศีล" ดังนั้นความทำไว้ในใจถึงเมตตา กรุณา ทาน มุทิตา อภัยทาน อุเบกขาจึงเป็นศีล เมื่อมีตรงนี้เป็นบาทฐาน จึงภาวนาทำจิตให้ตั้งมั่น รู้เห็นตามจริงได้ดีไม่เร่าร้อนกายใจ อบรมจิตให้เกิดปัญญาถึงวิราคะ คือ ตัดกิเลสพ้นจากบาปอกุศลธรรมทั้งปวงได้ง่าย
ที่ท่านไม่ให้คนพิการบางประเภททรงตรัสไว้ไม่ให้บวชเพราะคนหมู่นั้นไม่สามารถทำกิจของสงฆ์ได้ และ ไม่อาจจะจะปฏิบัติภาวนาได้
ไม่ต้องไปคิดเอาถึงศีลของพระ ให้ทำศีล ๕ จนแจ้งใจแล้วไปกุศลกรรมบถ ๑๐ ให้ได้ จิตมีพรหมวิหาร ๔ ทาน ทำสมาธิภาวนาอบรมจิตให้เห็นโลกเป็นของว่างเปล่า รู้เห็นตามจริงเกิดความเห็นชอบ ทำได้แค่นี้สะสมไปเรื่อยๆ เมื่อบารมีเต็มก็เป็นพระโสดาบันได้แล้วครับ พระโสดาบันขึ้นไปจึงถือว่าเป็นสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้า หรือ สาวกของพระพุทธเจ้า อุบาสก อุบาสิการ ที่แท้จริง หากไม่ถึงโสดาปติมรรค เป็นได้แค่สมมติสาวกทั้งหมดครับ
เห็นไหมแค่ศีล ๕ ที่ไม่ว่าบุคคลใด ร่างกายปกติหรือพิการก็ถือได้ยังเข้าถึงยากขนาดนี้ แล้วนับประสาอะไรกับ ศีล 227 ข้อของพระ แต่ถ้าศีลแล่นลงใจได้เราก็เพียงมีเจตนาเป็นศีลเท่านั้นเอง
ส่วนพราหม หรือ ฤๅษี ไม่ใช่การบวชในพระพุทธศาสนาครับ ศีลจะไม่เท่ากันหรือไม่เหมือนกัน
หวังว่าจะเป็นประโยชน์แก่ผู้พิการนะครับ คิดว่าท่าน เจ้าของกระทู้น่าจะนำคำตอบจากหลายๆที่ไปคัดกรองแล้วนำไปแจ้งแก่ผู้พิการที่อยากปฏิบัติธรรมของพระพุทธเจ้าองค์พระบรมศาสดา
ผมรู้ธรรมน้อย ท่านอาจจะมีความรู้เห็นเยอะกว่า หรือท่านอื่นๆให้ข้อมูลได้ดีกว่า่ ถูกต้องและตรงตามจริงนี้มีเยอะลองรอผู้รู้หลายๆท่านมาตอบครับ
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=25&A=2900&Z=2970 (http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=25&A=2900&Z=2970)
ลำดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนี้แล้ว ได้ทรงเปล่ง
อุทานนี้ในเวลานั้นว่า
บุรุษผู้เป็นบัณฑิต พึงละเว้นบาปทั้งหลายในสัตว์โลก เหมือน
บุรุษผู้มีจักษุ เมื่อทางอื่นที่จะก้าวไปมีอยู่ ย่อมหลีกที่อันไม่
ราบเรียบเสียฉะนั้น ฯ
ทำศีล ๕ ทางกาย และ วาจา ให้ลงใจให้ได้ก่อน เมื่อลงใจได้ ให้ถือเอากุศลกรรมบถ ๑๐ เมื่อกุศลกรรมบถ ๑๐ ลงใจได้ ท่านเรียก จิตแล่นลงสู่มรรค อันนี้เป็นโสดาปัตติมรรค มีความเห็นชอบ ครองเพศฆราวาสถือเอาศีล ๕ อันเป็นกรรมบถ ๑๐ นี้ตลอดชีวิต พระโสดาบันขึ้นไปจึงจะถือ ศีล ๕ อันเป็นกุศลกรรมบถ 10 นี้ได้ครบ ถ้าทำศีล ๕ ไม่ได้ ก็ถึงกรรมบถ ๑๐ ไม่ได้
เมื่อจิตแล่นลงมรรค มีศีลลงใจได้จะรู้ทันทีว่า "เจตนาที่ยังกุศลธรรมทั้งปวงให้เกิดขึ้น เพื่อละเว้นบาปอกุศลหรือทำให้อกุศลธรรมทั้งปวงนั้นสิ้นไป คือ ศีล..ศีลลงใจมันเป็นอย่างนี้ จึงกล่าวว่า เจตนาเป็นศีล" ดังนั้นความทำไว้ในใจถึงเมตตา กรุณา ทาน มุทิตา อภัยทาน อุเบกขาจึงเป็นศีล เมื่อมีตรงนี้เป็นบาทฐาน จึงภาวนาทำจิตให้ตั้งมั่น รู้เห็นตามจริงได้ดีไม่เร่าร้อนกายใจ อบรมจิตให้เกิดปัญญาถึงวิราคะ คือ ตัดกิเลสพ้นจากบาปอกุศลธรรมทั้งปวงได้ง่าย
ที่ท่านไม่ให้คนพิการบางประเภททรงตรัสไว้ไม่ให้บวชเพราะคนหมู่นั้นไม่สามารถทำกิจของสงฆ์ได้ และ ไม่อาจจะจะปฏิบัติภาวนาได้
ไม่ต้องไปคิดเอาถึงศีลของพระ ให้ทำศีล ๕ จนแจ้งใจแล้วไปกุศลกรรมบถ ๑๐ ให้ได้ จิตมีพรหมวิหาร ๔ ทาน ทำสมาธิภาวนาอบรมจิตให้เห็นโลกเป็นของว่างเปล่า รู้เห็นตามจริงเกิดความเห็นชอบ ทำได้แค่นี้สะสมไปเรื่อยๆ เมื่อบารมีเต็มก็เป็นพระโสดาบันได้แล้วครับ พระโสดาบันขึ้นไปจึงถือว่าเป็นสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้า หรือ สาวกของพระพุทธเจ้า อุบาสก อุบาสิการ ที่แท้จริง หากไม่ถึงโสดาปติมรรค เป็นได้แค่สมมติสาวกทั้งหมดครับ
เห็นไหมแค่ศีล ๕ ที่ไม่ว่าบุคคลใด ร่างกายปกติหรือพิการก็ถือได้ยังเข้าถึงยากขนาดนี้ แล้วนับประสาอะไรกับ ศีล 227 ข้อของพระ แต่ถ้าศีลแล่นลงใจได้เราก็เพียงมีเจตนาเป็นศีลเท่านั้นเอง
ส่วนพราหม หรือ ฤๅษี ไม่ใช่การบวชในพระพุทธศาสนาครับ ศีลจะไม่เท่ากันหรือไม่เหมือนกัน
หวังว่าจะเป็นประโยชน์แก่ผู้พิการนะครับ คิดว่าท่าน เจ้าของกระทู้น่าจะนำคำตอบจากหลายๆที่ไปคัดกรองแล้วนำไปแจ้งแก่ผู้พิการที่อยากปฏิบัติธรรมของพระพุทธเจ้าองค์พระบรมศาสดา
ผมรู้ธรรมน้อย ท่านอาจจะมีความรู้เห็นเยอะกว่า หรือท่านอื่นๆให้ข้อมูลได้ดีกว่า่ ถูกต้องและตรงตามจริงนี้มีเยอะลองรอผู้รู้หลายๆท่านมาตอบครับ