สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma

ความพากเพียร พาตน ให้พ้นทุกข์
ประสบสุข เลิศล้ำ ดั่งคำสอน
ตั้งสติ วิริยะ แน่วแน่นอน
ค่อยถ่ายถอน เห็นจริง สิ่งทั้งปวง

เห็นรูปรส กลิ่นเสียง เรียงสัมผัส
เข้าร้อยรัด มัดตรึง ให้หึงหวง
เป็นมายา กลิ้งกลอก แสนหลอกลวง
คือดักบ่วง จ้วงจับ ติดกัปป์กาล

หากเห็นทุกข์ เป็นสุข ให้หยุดยั้ง
ไม่จีรัง ตั้ง-ดับ สรรพสังขาร
ความงดงาม อยู่ได้ เพียงไม่นาน
จักบงการ ตามใจ หาไม่มี
----------------------
วิริเยน ทุกฺขมจฺเจติ คนล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร
วิปลาสสี่อย่างในมนุษย์คือ
๑.วิปลาสเห็นสิ่งที่เป็นทุกข์ ว่าเป็นสุข
๒.วิปลาสเห็นสิ่งที่ไม่งาม ว่างาม
๓.วิปลาสเห็นสิ่งที่ไม่เที่ยง ว่าเที่ยง
๔.วิปลาสเห็นสิ่งที่ไม่เป็นตัวตน ว่าเป็นตัวตน

แม้อยู่ใน ใต้หล้า มหาสมุทร
ขอบฟ้าสุด พสุธา เวหาหน
ซุกซ่อนหลืบ มืดมิด สนิทตน
จักหลีกพ้น ผลกรรม ทำไม่มี

แม้รักตัว กลัวกรรม ทำประโยชน์
ละสิ่งโทษ โจษชัด เรื่องบัดสี
เนรมิต จิตใจ กาย วจี
สร้างสิ่งดี สั่งสม อุดมพร

------------------
สัตว์ทั้งหลายย่อมเป็นไปตามกรรม "กัมมุนา วัตตติโลโก"   
สัตว์ทั้งหลายจะดีหรือชั่วย่อมขึ้นอยู่กับการกระทำของตนเอง
ไม่ใช่ขึ้นอยู่กับผู้อื่น หรือขึ้นอยู่กับวงศ์ตระกูล
เพราะการทำดีทำชั่วต้องทำด้วยตนเอง ไม่ใช่มีผู้อื่นมาทำให้ได้
เหตุนี้สัตว์ทั้งหลายจึงมีกรรมเป็นของตน

สาธุ

ร่างกายนี้ ที่ประชุม โรครุมร้าย
อีกความตาย รายรอบอยู่ ดูให้เห็น
จะอิ่มหนำ หรือลำบาก ยากลำเค็ญ
ทุกเช้าเย็น ควรตรองตรึก นึกถึงตาย

ได้กำเนิด เกิดมา ในมนุษย์
สุขทุกข์ฉุด ติดตาม มีความหมาย
อย่าประมาท คาดไป ว่าไม่ตาย
จิตจะคลาย มลายมั่ว ในตัวตน

ความ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ในวัฏฏะ
สังสาระ สิ้นสุด เมื่อหลุดพ้น
กิเลส กรรม วิบาก ลำบากปน
พาวกวน ทุกข์สุข ในคุกกรรม


------------------------
ชีวิตเราไม่อาจรู้ได้ ๕ ประการคือ
๑.ตายอายุเท่าไร
๒.ตายดัวยโรคอะไร
๓.ตายกี่โมง
๔.ตายตรงไหน
๕.ตายแล้วไปไหน

รูปกายนี้ ที่แท้ คือแก่เจ็บ
ร้อนหนาวเหน็บ เจ็บทน จนอาสัญ
ต้องพลัดพราก จากไป ในสักวัน
เบญจขันธ์ เผาไฟ ใครหมายปอง

เรือนกายคือ รังโรค โศกระส่ำ
ต้องตรากตรำ บำเรอ เสนอสนอง
ตามความอยาก มากนับ จักจับจอง
จึงเที่ยวท่อง ล่องลับ กัปป์วัฏฏา

------------------
(พระไตรปิฎก ฉบับหลวง (ภาษาไทย) เล่มที่ ๒๕)
ท่านจงดูอัตภาพ อันบุญกรรมทำให้วิจิตรแล้ว มีกายเป็นแผล
อันกระดูกสามร้อยท่อนปรุงขึ้นแล้ว กระสับกระส่าย อันมหาชนดำริกันโดยมาก
ไม่มีความยั่งยืนมั่นคง รูปนี้คร่ำคร่าแล้ว เป็นรังแห่งโรค ผุพัง
กายของตนอันเปื่อยเน่า จะแตกเพราะชีวิต มีความตายเป็นที่สุด

อริยะสัจจ์ เครื่องตรัสรู้
ของพระผู้ มีพระภาค ประกาศก้อง
ธัมมจักร์ ผลักหมุน หนุนเนืองนอง
เป็นแสงส่อง เวไนย ให้เห็นธรรม

ทุกข์จากชาติ ชรา มรณะ
โศกโสกะ ปะทะ คละครวญคร่ำ
ความพลัดพราก จากลา มาประจำ
สุดเจ็บช้ำ สิ่งจักได้ มิหมายปอง

อันตัณหา สมุทัย ใจต้องละ
พึงสละ ความเห็น เป็นเจ้าของ
เบญจขันธ์ ผันไป ในครรลอง
อย่าขุ่นข้อง หมองมัว หลงตัวตน

อริยะ มรรคา พากันเดิน
หมั่นเจริญ ปัญญา สมาผล
ให้ไตรลักษณ์ ประจักษ์แน่ แก่ใจตน
จักหลุดพ้น สบสุข ทุกเพลา

-----------------------
พระพุทธเจ้าทรงแสดงทุกข์ในอริยสัจทั้ง ๑๑ ประการไว้ในธัมมจักกัปปวัตตนสูตร คือ
 
การเกิดเป็นทุกข์
การแก่เป็นทุกข์
การตายเป็นทุข์
ความเศร้าโศก
ความคร่ำครวญ
ความทุกข์กาย
ความทุกข์ใจ
ความคับแค้น
การพบกับสิ่งที่ไม่รักเป็นทุกข์
การพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์
ต้องการสิ่งใดไม่ได้สิ่งนั้น เป็นทุกข์

เมื่อย่อแล้ว อุปาทาน หรือความยึดมั่นในขันธ์ห้า (ตัวเรา) ล้วนเป็นทุกข์

อวิชชา พาจิต ติดกิเลส
มูลเหตุ ก่อกรรม กระทำเข็ญ
เกิดวิบาก ยากแค้น แสนลำเค็ญ
กิเลสเห็น เป็นวัตร อนัตตา

เจตนา เป็นกรรม ทำพูดคิด
ทั้งถูกผิด ติดกัปป์ วัฏฏ์สังสาร์
อีกปุญญา อปุญญา อเนญชา
สืบวิญญา ก่อร่าง สร้างภพภูมิ

ต้องประสบ พบชาติ ชรามรณะ
คลุกทุกขะ กระทำ ความกลัดกลุ้ม
ถูกตัณหา อวิชชา มาเกาะกุม
กิเลสสุม รุมเร้า เข้าครอบครอง

อย่าทำบุญ พูนพอก งอกกิเลส
อันเป็นเหตุ ว่ายเวียน เปลี่ยนภพชาติ
ไปกำเนิด เกิดใหม่ ไม่อาจคาด
หากเผลอพลาด ลงอบาย เสียดายบุญ
ทำบุญเพื่อ ขัดเกลา เบากิเลส
ย่อมเป็นเหตุ ภพชาติ มิอาจหมุน
โยนโลภเขลา เผาไป กลายเป็นจุณ
คือยอดบุญ สูงสุด หยุดว่ายเวียน
-----------------
มงคลที่ ๓๑
ตโป จ เอตมฺ มงฺคลมุตฺตมํ
ความเพียรเผากิเลส เป็นอุดมมงคล
ด้วยการระวัง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ตลอดต่อเนื่อง
เหมือนไฟที่ลุกโชนตลอดเวลา

หนึ่งพระธรรม จำไว้ ในดวงจิต
ให้ได้คิด ติดตรึง ถึงสิ่งของ
อยากไขว่คว้า หาไว้ ในครอบครอง
สุดท้ายต้อง กองทับ ปฐพี
ถึงทรัพย์ดี มณีเชิด เลิศวิไล
ตามไปใช้ ไม่ได้ ในเมืองผี
เป็นของยืม คืนไป ในธาตรี
เหลือไว้แต่ ความดี มีจดจำ

ทุกชีวิต เกิดมา ในหล้าโลก
มีสุขโศก ทั้งนั้น อย่าหวั่นไหว
มีหนาวอุ่น หมุนเวียน เปลี่ยนกันไป
หากเข้าใจ แจ่มแจ้ง พบแสงธรรม

โลกคือโรง ละคร จรมาเกิด
บางกำเนิด เกิดมา ก็น่าขำ
บ้างมั่งมี ดีชั่ว หรือตัวดำ
จากผลกรรม ทำมา อย่าจาบัญ

หยุดเวรา อาฆาต มุ่งมาดร้าย
หยุดทำลาย ชีวา ให้อาสัญ
หากเมตตา อารี มีต่อกัน
ความสุขสันติ์ บรรเจิด เฉิดไฉไล
----------------

สวัสดี ปีใหม่ ๒๕๖๐
เจิดจำรูญ พูนเพิ่ม เฉลิมผล
สิ่งมุ่งมาด ปรารถนา ในสากล
กุศลดล สมหวัง ดั่งตั้งใจ

มีศีลา ปัญญา สมาธิ
อีกสติ ตั้งมั่น ไม่หวั่นไหว
ปวงกิเลส เหตุร้าย สลายไป
ขึ้นปีใหม่ สุขสันติ์ นิรันดร์เทอญ