สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma

อัตตวรรค  คือ  หมวดตน      
  ๑.  อตฺตา  หเว  ชิตํ  เสยฺโย.
            ชนะตนนั่นแหละ  เป็นดี.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๒๙.
        ๒.  อตฺตา  หิ  กิร  ทุทฺทโม.
            ได้ยินว่าตนแล  ฝึกได้ยาก.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๖.
        ๓.  อตฺตา  สุทฺนฺโต  ปุริสสฺส  โชติ.
            ตนที่ฝึกดีแล้ว  เป็นแสงสว่างของบุรุษ.
            สํ.  ส.  ๑๕/๒๔๘.
        ๔.  อตฺตา  หิ  อตฺตโน  นาโถ.
            ตนแล  เป็นที่พึ่งของตน.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๖,๖๖.
        ๕.  อตฺตา  หิ  อตฺตโน  คติ.
            ตนเทียว  เป็นคติของตน.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๖๖.
        ๖.  อตฺตา  หิ  ปรมํ  ปิโย.             ตนแล  เป็นที่รักยิ่ง.
            องฺ.  สตฺตก.  ๒๓/๙๙.  
        ๗.  นตฺถิ  อตฺตสมํ  เปมํ.  
            ความรัก  (อื่น)  เสมอด้วยตนไม่มี.
            สํ.  ส.  ๑๕/๙.
        ๘.  อตฺตนา  ว  กตํ  ปาปํ    อตฺตนา  สงฺกิลิสฺสติ.
            ตนทำบาปเอง  ย่อมเศร้าหมองเอง.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๗.  ขุ.  มหา.  ๒๙/๓๗.  ขุ.  จู.  ๓๐/๑๑๖.
        ๙.  อตฺตนา  อกตํ  ปาปํ    อตฺตนา  ว  วิสุชฺฌติ.
            ตนไม่ทำบาปเอง  ย่อมหมดจดเอง.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๗.  ขุ.  มหา.  ๒๙/๓๗.  ขุ.  จู.  ๓๐/๑๑๖.
        ๑๐. อตฺตตฺถปญฺา  อสุจี  มนุสฺสา.
            มนุษย์ผู้เห็นแก่ประโยชน์ตน  เป็นคนไม่สะอาด.
            ขุ.  สุ.  ๒๕๑๓๓๙.
        ๑๑. อตฺตานํ  ทมยนฺติ  ปณฺฑิตา.
            บัณฑิต  ย่อมฝึกตน.
            ม.  ม.  ๑๓/๔๘๗.  ขุ.  ธ.  ๒๕/๒๕.  ขุ.  เถร.  ๒๖/๓๘๙.
        ๑๒.  อตฺตานํ  ทมยนตฺติ  สุพฺพตา.
            ผู้ประพฤติดี  ย่อมฝึกตน.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๔.
        ๑๓. อตฺตนา  หิ  สุทนฺเตน    นาถํ  ลภติ  ทุลฺลภํ.        
            ผู้มีตนฝึกดีแล้ว  ย่อมได้ที่พึ่งซึ่งได้ยาก.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๖.  
        ๑๔. โย  รกฺขติ  อตฺตานํ    รกฺขิโต  ตสฺส  พาหิโร.
            ผู้ใดรักษาตนได้  ภายนอกของผู้นั้นก็เป็นอันรักษาด้วย.
            องฺ.  ฉกฺก.  ๒๒/๔๑๗.
        ๑๕. อตฺตานญฺเจ  ปิยํ  ชญฺา    รกฺเขยฺย  นํ  สุรกฺขิตํ.
            ถ้ารู้ว่าตนเป็นที่รัก  ก็ควรรักษาตนนั้นให้ดี.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๖.
        ๑๖. ปริโยทเปยฺย  อตฺตานํ    จิตฺตเกฺลเสหิ  ปณฺฑิโต.
            บัณฑิตพึงทำตนให้ผ่องแผ้วจากเครื่องเศร้าหมองจิต.
            สํ.  มหา.  ๑๙/๒๙.  ขุ.  ธ.  ๒๕/๒๖.
        ๑๗. อตฺตานญฺเจ  ตถา  กยิรา    ยถญฺมนุสาสติ.
            ถ้าพร่ำสอนผู้อื่นฉันใด  ก็ควรทำตนฉันนั้น.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๖.
        ๑๘. อตฺตนา  โจทยตฺตานํ.
            จงเตือนตนด้วยตนเอง.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๖๖.
        ๑๙. ปฏิมํเสตมตฺตนา.
            จงพิจารณาตนด้วยตนเอง.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๖๖.
        ๒๐. ทุคฺคา  อุทฺธรถตฺตานํ    ปงฺเก  สนฺโนว  กุญฺชโร.              
            จงถอนตนขึ้นจากหล่ม  เหมือนช้างตกหล่มถอนตนขึ้นฉะนั้น.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๕๘.  
        ๒๑. อตฺตานุรกฺขี  ภว  มา  อฑยฺหิ.
            จงเป็นผู้ตามรักษาตน  อย่าได้เดือดร้อน.
            ขุ.  ชา.  ปกิณฺณก.  ๒๗/๓๗๒.
        ๒๒. อตฺตานญฺจ  น  ฆาเตสิ.
            อย่าฆ่าตนเสียเลย.
            ขุ.  ชา.  มหา.  ๒๘/๒๗๙.
        ๒๓. อตฺตานํ  น  ทเท  โปโส.
            บุรุษไม่พึงให้ซึ่งตน.
            สํ.  ส.  ๑๕/๖๐.
        ๒๔. อตฺตานํ  น  ปริจฺจเช.
            บุรุษไม่พึงสละเสียซึ่งตน.
            สํ.  ส.  ๑๕/๖๐.
        ๒๕. อตฺตานํ  นาติวตฺเตยฺย.
            บุคคลไม่ควรลืมตน.
            ขุ.  ชา.  ตึส.  ๒๗/๕๐๓.
        ๒๖. อตฺตทตฺถํ  ปรตฺเถน    พหุนาปิ  น  หาปเย.
            ไม่ควรพร่าประโยชน์ตน  เพราะประโยชน์ผู้อื่นแม้มาก.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๗.
         ๒๗. อตฺตานญฺเจ  ปิยํ  ชญฺา    น  นํ  ปาเปน  สํยุเช.        
            ถ้ารู้ว่าตนเป็นที่รัก  ก็ไม่ควรประกอบตนนั้นด้วยความชั่ว.
            สํ.  ส.  ๑๕/๑๐๔.  
        ๒๘.  ยทตฺตครหึ  ตทกุพฺพมาโน.
            ติตนเองเพราะเหตุใด  ไม่ควรทำเหตุนั้น.
            ขุ.  ส.  ๒๕/๔๘๖.
               ๒.  อัปปมาทวรรค  คือ  หมวดไม่ประมาท.
        ๒๙. อปฺปมาโท    อมตํปทํ.
            ความไม่ประมาท  เป็นทางไม่ตาย.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๘.  ขุ.  ชา.  ตึส.  ๒๗/๕๒๔.
        ๓๐. อปฺปมาทญฺจ  เมธาวี    ธนํ  เสฏ€ํว  รกฺขติ.
            ปราชญ์ย่อมรักษาความไม่ประมาทไว้  เหมือนทรัพย์ประเสริฐสุด.
            ม.  ม.  ๑๓/๔๘๘.  สํ.  ส.  ๑๕/๓๖.  ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๘.  ขุ.  เถร.  ๒๖/๓๙๐.
        ๓๑. อปฺปมาทํ  ปสํสนฺติ.
            บัณฑิตย่อมสรรเสริญความไม่ประมาท.
            สํ.  ส.  ๑๕/๑๒๖.  องฺ.  ปญฺจก.  ๒๒/๕๓.  ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๙.  ขุ.  อิติ.  ๒๕/๒๔๒.

          ๓๒. อปฺปมาเท  ปโมทนฺติ.            
          บัณฑิตย่อมบันเทิงในความไม่ประมาท.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๘.
        ๓๓. อปฺปมตฺตา  น  มียนฺติ.  
            ผู้ไม่ประมาท  ย่อมไม่ตาย.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๘.  ขุ.  ชา.  ตึส.  ๒๗/๕๒๔.
        ๓๔. อปฺปมตฺโต  หิ  ฌายนฺโต    ปปฺโปติ  วิปุลํ  สุขํ.
            ผู้ไม่ประมาทพินิจอยู่  ย่อมถึงสุขอันไพบูลย์.
            ม.  ม.  ๑๓/๔๘๘.  สํ.  ส.  ๑๕/๓๖.  ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๘.  ขุ.  เถร.  ๒๖/๓๙๐.
        ๓๕. อปฺปมตฺโต  อุโภ  อตฺเถ    อธิคฺคณหาติ  ปณฺฑิโต.
            บัณฑิตผู้ไม่ประมาท  ย่อมได้รับประโยชน์ทั้งสอง.
            สํ.  ส.  ๑๕/๑๒๖.  องฺ.  ปญฺจก.  ๒๒/๕๓.  ขุ.  อิติ.  ๒๕/๒๔๒.
        ๓๖. อปฺปมาเทน  สมฺปาเทถ.
            ท่านทั้งหลายจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อม.
            ที.  มหา.  ๑๐/๑๘๐.  สํ.  ส.  ๑๕/๒๓๑.
        ๓๗. อปฺปมาทรตา  โหถ.
            ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้ยินดีในความไม่ประมาท.
            ขุ.  ธ.  ๒๕/๕๘.
        

ต้องบอกเลยว่าข้อมูลที่ท่านให้มานั้นเป็นอะไรที่น่าทึ่งมาก ได้ทำความเข้าใจในเรื่องใหม่ๆ และเรื่องที่ยังไม่เคยรู้หรือไม่คาดคิดที่จะต้องรับรู้มาก่อน ในทางกลับกันคนที่เข้ามาดูหรือตัวเราเองนั้น ก็จะได้นำไปปรับใจให้เข้ากับการทำงาน การเรียนรู้อะไรๆ ใหม่ๆ ในสังคมหรือยุคปัจจุบันนี้ให้มากขึ้น เพื่อจะได้ตามโลกได้ทัน ปละไม่ล้าหลังหรือด้วยความรู้ในทุกๆเรื่องอีกต่อไป ขอบคุณมากๆ ค่ะ