หัวข้อ: หลงทาง?
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหน้าวัด ที่ สิงหาคม 23, 2010, 02:51:00 PM
หลงทาง?
ภิกษุทั้งหลาย...การประพฤติพรหมจรรย์หรือการประพฤติธรรมนี้
๑. มิใช่หวังหลอกลวงให้คนมานับถือเคารพเรา (แต่ให้เคารพพระธรรม)
๒. มิใช่หวังเรียกคนให้มาเป็นบริวาร (แต่ให้เป็นบริวารของพระธรรม)
๓. มิใช่หวังให้เราได้ลาภสักการะเสียงสรรเสริญ (แต่ให้พระธรรมได้สักการะเสียงสรรเสริญ)
๔. มิใช่หวังให้เราได้เป็นนั่นเป็นนี่ หรือเป็นใหญ่ เป็นเจ้าลัทธิเพื่อค้านหรือทำลายเจ้าลัทธิอื่นให้ล้มไป (แต่ให้พระธรรมเป็นใหญ่)
๕. มิใช่หวังให้เราเป็นผู้วิเศษอย่างนั้นอย่างนี้ (แต่ให้พระธรรมเป็นสิ่งวิเศษ)
แต่การประพฤติพรหมจรรย์นี้ เพื่อการสำรวม เพื่อการละ เพื่อคลายกำหนัด เพื่อนิพพาน คือดับทุกข์อุปาทานทั้งปวงโดยส่วนเดียวเท่านั้น (คือทำหน้าที่ ไม่หวังอะไร ไม่เป็นอะไร ไม่ว่าในโลกนี้หรือโลกไหนๆ โดยประการทั้งปวง เพราะทุกสิ่งทุกอย่างเป็นของพระธรรม)
พระไตรปิฎก จตุกกนิบาต อังกุตตรนิกาย เล่มที่ ๒๑/๓๓/๒๕
ขอบคุณบทความจากพลังจิตดอทคอม
ภิกษุทั้งหลาย...การประพฤติพรหมจรรย์หรือการประพฤติธรรมนี้
๑. มิใช่หวังหลอกลวงให้คนมานับถือเคารพเรา (แต่ให้เคารพพระธรรม)
๒. มิใช่หวังเรียกคนให้มาเป็นบริวาร (แต่ให้เป็นบริวารของพระธรรม)
๓. มิใช่หวังให้เราได้ลาภสักการะเสียงสรรเสริญ (แต่ให้พระธรรมได้สักการะเสียงสรรเสริญ)
๔. มิใช่หวังให้เราได้เป็นนั่นเป็นนี่ หรือเป็นใหญ่ เป็นเจ้าลัทธิเพื่อค้านหรือทำลายเจ้าลัทธิอื่นให้ล้มไป (แต่ให้พระธรรมเป็นใหญ่)
๕. มิใช่หวังให้เราเป็นผู้วิเศษอย่างนั้นอย่างนี้ (แต่ให้พระธรรมเป็นสิ่งวิเศษ)
แต่การประพฤติพรหมจรรย์นี้ เพื่อการสำรวม เพื่อการละ เพื่อคลายกำหนัด เพื่อนิพพาน คือดับทุกข์อุปาทานทั้งปวงโดยส่วนเดียวเท่านั้น (คือทำหน้าที่ ไม่หวังอะไร ไม่เป็นอะไร ไม่ว่าในโลกนี้หรือโลกไหนๆ โดยประการทั้งปวง เพราะทุกสิ่งทุกอย่างเป็นของพระธรรม)
พระไตรปิฎก จตุกกนิบาต อังกุตตรนิกาย เล่มที่ ๒๑/๓๓/๒๕
ขอบคุณบทความจากพลังจิตดอทคอม